Παναγιωτόπουλος: παραιτούμαι από τα Ιδρύματα της Άμφισσας για τα οποία μπήκα σε προσωπική βάσανο...ΠΟΤΕ δεν εξετάστηκε σοβαρά το Σχέδιο Εξυγίανσης από την κυβέρνηση...

    Αγαπητοί συμπολίτες (ιδίως της Άμφισσας),

   «Ανοιχτή Επιστολή του Δημάρχου Δελφών, Θανάση Παναγιωτόπουλου, με την οποία ενημερώνει αναλυτικά στους πολίτες για την παραίτησή του απ' όλα τα Ιδρύματα»


  Τον Οκτώβριο του 2014, πέντε μήνες μετά την εκλογή μου ως Δημάρχου Δελφών και ένα μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου, ανέλαβα εθελοντικά και την προεδρία μιας σειράς Ιδρυμάτων της Άμφισσας (οι θέσεις του προέδρου και των μελών των Διαχειριστικών Επιτροπών είναι, ως γνωστόν, άμισθες και τιμητικές). 

  Τα Καταστατικά των Ιδρυμάτων και οι διαθήκες των διαθετών προέβλεπαν ότι Πρόεδρος των ιδρυμάτων αυτών τυγχάνει ο εκάστοτε Μητροπολίτης Φωκίδας. Αντίστοιχα, όπως έχει διαμορφωθεί η νομοθεσία μετά τον Καλλικράτη (Ν.3852/2010), εφόσον τα Καταστατικά προβλέπουν συμμετοχή Δημάρχου στις Διαχειριστικές Επιτροπές, αυτό πλέον ερμηνεύεται ως συμμετοχή του Προέδρου της τοπικής Κοινότητας, δηλαδή εν προκειμένω του προέδρου της Κοινότητας Άμφισσας.
   Εν ολίγοις ο Δήμαρχος Δελφών θα μπορούσε να απέχει και να μην αναλάβει καμία άμεση ευθύνη για την τύχη των Ιδρυμάτων. 

   Προσωπικά όμως επέλεξα να ακολουθήσω άλλον δρόμο και να επωμιστώ και αυτό το επιπλέον βαρύ φορτίο, μετά την άρνηση του Μητροπολίτη μας (το καλοκαίρι του 2014) να αναλάβει την προεδρία των Ιδρυμάτων αυτών, όπως προέβλεπαν τα Καταστατικά τους.

   Γιατί μπήκα, αλήθεια, σ’ αυτήν τη βάσανο; 
 Πέραν των άλλων μικρότερων Κληροδοτημάτων, είχαμε ενώπιόν μας τα δύο μεγάλα Ιδρύματα της πόλης, που βρίσκονταν στο χείλος του γκρεμού. 
 Το μεν Γηροκομείο (Στάλειο – Γάτειο – Κονιάκειο Ίδρυμα) είχε από τις αρχές του καλοκαιριού του 2014 ουσιαστικά παύσει τη λειτουργία του, ενώ είχε συσσωρεύσει από ετών τεράστια χρέη σε εργαζομένους, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες, δημόσιο και προμηθευτές. 
  Το δε Πνευματικό Κέντρο (Γιάγτζειο Ίδρυμα), μετά από 6-7 χρόνια με ατυχείς προσπάθειες στις μισθώσεις των περιουσιακών του στοιχείων, βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και στα πρόθυρα «λουκέτου». 
   Όσον αφορά στο Γηροκομείο η ανάληψη των καθηκόντων μου, όπως εξήγησα από την πρώτη στιγμή και σε όλους τους τόνους στους εργαζομένους και στα λοιπά μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής, είχε αποκλειστικά έναν και μοναδικό σκοπό: Την υποβολή στο αρμόδιο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας ενός Σχεδίου Εξυγίανσης και διάσωσης του Ιδρύματος, γνωρίζοντας πολύ καλά όλοι μας ότι οι πιθανότητες για την ευόδωση του σχεδίου ήταν σχετικά μικρές και τα ρίσκα τεράστια.

   Είχε προηγηθεί λίγους μήνες πριν (το Μάιο του 2014) η ψήφιση ειδικής νομοθεσίας (του Ν. 4262/2014, άρθρο 55), που προέβλεπε ακριβώς μια τέτοια διαδικασία διάσωσης Ιδρυμάτων, τα οποία βρίσκονταν σε κρίση. Ακολούθησαν επί τρίμηνο (από τον Οκτώβριο του 2014 και μέχρι τον Ιανουάριο του 2015) αλλεπάλληλες συναντήσεις μας με τους περίπου 25 εργαζομένους του Γηροκομείου και με τον τότε αρμόδιο υπουργό κ. Βασίλειο Κεγκέρογλου, ο οποίος ήταν ενθαρρυντικός. Πράγματι το Σχέδιο Εξυγίανσης με σκληρή δουλειά συντάχθηκε από εμάς, εγκρίθηκε και συνυπογράφτηκε από τους εργαζομένους τον Ιανουάριο του 2015 και κατά κύριο λόγο προέβλεπε μισθολογικές μειώσεις που ξεπερνούσαν το 40% μεσοσταθμικά (ενέργεια που, κατά τη γνώμη μου, έπρεπε να είχε γίνει αρκετά χρόνια νωρίτερα), ώστε να ισοσκελιστούν σε γενικές γραμμές οι δαπάνες με τα έσοδα.

   Ακολούθησε η αλλαγή κυβέρνησης και το δύσκολο πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν και η διαδικασία βάλτωσε. Ουδέποτε εξετάστηκε σοβαρά το υποβληθέν Σχέδιο Εξυγίανσης, παρά τις δεκάδες απεγνωσμένες προσπάθειές μας (συναντήσεις με υπηρεσιακούς παράγοντες, επανειλημμένα αιτήματα συναντήσεων με την πολιτική ηγεσία, τηλεφωνικές οχλήσεις κ.λπ.). 

  Στην πραγματικότητα κανένα Σχέδιο Εξυγίανσης από οποιοδήποτε Ίδρυμα της χώρας δεν έγινε αποδεκτό όλο αυτό το χρονικό διάστημα και το Κράτος με τον τρόπο αυτόν απέφυγε να χορηγήσει τις αρχικές χρηματοδοτήσεις επανεκκίνησης των Ιδρυμάτων, που προέβλεπε η πρόσφατη τότε νομοθεσία. 

   Βρεθήκαμε λοιπόν στα τέλη του 2015 – αρχές 2016 και έκτοτε μπροστά στην αμείλικτη πραγματικότητα να αποδεχτούμε το οριστικό τέλος της προσπάθειάς μας για το Γηροκομείο Άμφισσας (καταγγελία συμβάσεων εργασίας του προσωπικού και υποβολή αιτήματος διάλυσης – εκκαθάρισης του Ιδρύματος, αποφάσεις που στην πορεία έλαβε η Διαχειριστική Επιτροπή). 

    Στο χρονικό διάστημα αυτό υπέστην και εξακολουθώ μέχρι και σήμερα να υφίσταμαι σημαντικές προσωπικές συνέπειες απ’ όλη αυτήν την απέλπιδα προσπάθεια που ανέλαβα, λόγω της ιδιότητας του Προέδρου της Διαχειριστικής Επιτροπής (κατασχέσεις σημαντικών χρηματικών ποσών από τραπεζικούς μου λογαριασμούς για χρέη του Ιδρύματος προς το Ι.Κ.Α., καταλογισμοί μεγάλων χρηματικών ποσών για απλήρωτους φόρους, ποινικές και διοικητικές δίκες για μη καταβολή μισθών, αποζημιώσεων, εργοδοτικών εισφορών κ.λπ.).

   Τα γεγονότα αυτά θα συνοδεύουν εμένα και την οικογένειά μου για πολλά χρόνια. Στην περίπτωση του Πνευματικού Κέντρου Άμφισσας δώσαμε αυτά τα χρόνια μαζί με τους λίγους εργαζομένους και τα μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής έναν μεγάλο αγώνα για να διασφαλίσουμε τη λειτουργία του και την συνέχεια του.
   Ο αγώνας αυτός έχει πολλά στάδια ακόμη μπροστά του, δεδομένης και της απαθούς, αν όχι εχθρικής συμπεριφοράς του κεντρικού Κράτους έναντι των Ιδρυμάτων (υπερφορολόγηση, συνεχή εμπόδια στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας κ.λπ.), παρά την ομολογουμένως πολύ καλή συνεργασία που είχαμε με την άμεσα αρμόδια Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, Διεύθυνση Κοινωφελών Περιουσιών και Ιδρυμάτων. 

    Σημαντικό Ίδρυμα που έχει συσταθεί πρόσφατα, τυγχάνει το «Ίδρυμα Μπαζούρου», το οποίο μπορεί να αποφέρει πολλά οφέλη στον τόπο μας, απαιτείται όμως κι εδώ η συνέχεια της μεγάλης προσπάθειας που έχουμε καταβάλει τα τελευταία χρόνια. Αντίστοιχα χρειάζονται στήριξη και τα Ιδρύματα Κοττορού και Πετσάβα, καθώς και το Μαρκίδειο (στο οποίο βέβαια δεν συμμετέχω στην Διοίκησή του), καθώς όλα τα Κληροδοτήματα αυτά διέρχονται την κρίση της απαξίωσης της ακίνητης περιουσίας τους και αντιμετωπίζουν σωρεία προβλημάτων. 

   Αγαπητοί συμπολίτες,

   Το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών πριν λίγες ημέρες μου αφαιρεί τη δημοκρατική νομιμοποίηση και το ηθικό έρεισμα για να συνεχίσω το βαρύ έργο που ανέλαβα στα Ιδρύματα της Άμφισσας. Δεν θα εγκαταλείψω ωστόσο το καθήκον μου στην τύχη του. 
  Υπέβαλα σήμερα αρμοδίως την παραίτηση μου από Πρόεδρος και μέλος όλων των Διαχειριστικών Επιτροπών Ιδρυμάτων που μου είχαν ανατεθεί ως ανωτέρω, δηλώνοντας ωστόσο ότι θα παραμείνω στη θέση μου μέχρι τις 31 Αυγούστου 2019 (όταν λήγει και η θητεία μου ως Δημάρχου Δελφών). 
  Στο ενδιάμεσο υπάρχει όλος ο απαιτούμενος χρόνος, προκειμένου να υπάρξει η αναπλήρωσή μου ως προέδρου των Διαχειριστικών Επιτροπών και η ενημέρωση των νέων ηγεσιών που θα αναλάβουν, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση.

   Οι νεοκλεγέντες αυτοδιοικητικοί είμαι βέβαιος ότι θα πράξουν από τη μεριά τους το δικό τους καθήκον, σύμφωνα με τη λαϊκή εντολή που πρόσφατα έλαβαν. 
   Οφείλω σήμερα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους τους ανθρώπους με τους οποίους μοιραστήκαμε το δυσβάσταχτο φορτίο, που πήραμε στις πλάτες μας αυτά τα πέντε σχεδόν χρόνια. Ιδίως οφείλω θερμές ευχαριστίες στο ολιγομελές και εξαιρετικά φιλότιμο προσωπικό των Ιδρυμάτων, καθώς επίσης και σε όλα τα μέλη των Διαχειριστικών Επιτροπών. 
  Οι λίγοι αυτοί άνθρωποι, δαπανώντας πολύτιμο χρόνο και αρκετές φορές και χρήματα από την τσέπη τους, έδωσαν μαζί μου τα τελευταία χρόνια έναν αγώνα καθαρά πατριωτικό, γνωρίζοντας μάλιστα εξαρχής τις δυσθεώρητες δυσκολίες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, καθώς και τα μεγάλα ρίσκα που προσωπικά ο καθένας από εμάς αναλάβαμε. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Ο Δήμαρχος Δελφών Θανάσης Παναγιωτόπουλος