Π. Βέργος: Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 20ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΤΟ «ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ»...

    
    Ένα ζήτημα που κάποια στιγμή θα πρέπει να αναλυθεί ενδελεχώς και μάλιστα με την βοήθεια ειδικών ψυχολόγων είναι «το φαινόμενο του καναπέ» που κυριολεκτικά «μαστίζει» την Ελληνική κοινωνία.

    Φαινόμενο που παρουσιάζει επικίνδυνη αύξηση στην παρούσα συγκυρία λόγο και της καλοκαιρινής ραστώνης.
    Μια κοινωνία που περνά τα πάνδεινα, ειδικά τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, μια κοινωνία που δεν εννοεί να ξεσηκωθεί (με την καλή έννοια), και να πετάξει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ή στον κάλαθο των αχρήστων θα έλεγα εγώ, όλους αυτούς τους πολιτικούς απατεώνες που για πολλοστή φορά προσπαθούν ψευδόμενοι ασυστόλως, λαϊκίζοντας ακατάσχετα και κατηγορώντας όλους τους άλλους, προσβλέποντας πάντα στην διατήρηση της πολιτικής τους καρέκλας. 

 Όλους αυτούς που έχουν αναγάγει την απάτη, το ψέμα, το θράσος, την συκοφαντία και την ατιμία σε αρετές, επιβεβαιώνοντας ότι παραμένουν αμετανόητοι.

   Είμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο, το πολιτικό θερμόμετρο ανεβαίνει κατακόρυφα, όπως κατακόρυφα ανεβαίνουν και οι πολιτικές κόντρες και οι αντιπαραθέσεις των πολιτικών κομμάτων.
Ο Έλληνας όμως ...εεε!!! "Μη μου τους κύκλους τάραττε".
Ο Έλληνας πολίτης και ψηφοφόρος αραχτός και ψύχραιμος απολαμβάνει ατάραχος τον καφέ του, βρίζοντας και κριτικάροντας σε κάθε ευκαιρία, αλλά παραμένοντας πάντα «ξαπλωμένος» και περιμένοντας κάποιον άλλον να κουνηθεί και να κάνει κάτι και γι' αυτόν.
Αυτή η νοοτροπία είναι ενδεικτική και φανερώνει από την μια την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος και την απόσταση που το χωρίζει από την αποχαυνωμένη και διαλυμένη σημερινή Ελληνική κοινωνία και από την άλλη την έλλειψη πολιτικής βάσης, πάνω στην οποία θα μπορούσαν να πατήσουν όλες αυτές οι κοινωνικές ομάδες, να ενεργοποιηθούν, να συσπειρωθούν και να απαντήσουν μαζικά στα κοινωνικά προβλήματα, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους και στέλνοντας στα τσακίδια όλον τον πολιτικό συρφετό που κυβέρνησε την χώρα τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Πως όμως να συμβεί αυτό όταν ακόμη και σήμερα εξακολουθεί και βασιλεύει η διαπλοκή, η μαύρη προπαγάνδα και το δόγμα του διαίρει και βασίλευε.
Όταν ακόμη και σήμερα με θράσος και αυθάδεια βγαίνουν οι εκπρόσωποι του πιο παλιού, του πιο σάπιου, του πιο διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος και δηλώνουν εκσυγχρονιστές, φερέγγυοι και για πολλοστή φορά σωτήρες. Ξεχνώντας την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ, τις 7000 αυτοκτονίες, το 1.500.000 ανέργους και τα 3.500.000 που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, με τις εκατοντάδες χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις, με ΕΝΦΙΑ, με, με, με….

Αυτή την χρονική στιγμή στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα, δεδομένων των συνθηκών και της πολιτικής κατάστασης, έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, αντικειμενικά κρίνοντας, ο μόνος πολιτικός φορέας που έχει δώσει δείγματα γραφής για την κατεύθυνση που θα κινηθεί, το μόνο κόμμα που διαπραγματεύτηκε με τους δανειστές και το μόνο κόμμα που θα μπορούσε να διαχειριστεί την κατάσταση, γιατί μόνο για διαχείριση μπορούμε να μιλάμε, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή την χρονική στιγμή δεν μπορώ να δω άλλο πολιτικό φορέα, που μέσα στον Αρμαγε

δώνα των μνημονίων θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με τους δανειστές μας, να τα βάλει με τα μεγάλα συμφέροντα και την διαπλοκή, να πατάξει την φοροδιαφυγή, να αποκαταστήσει τον πληγωμένο θεσμό της δικαιοσύνης και το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας, να βάλει τα θεμέλια για να ξεκινήσει η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η ανάκαμψη της οικονομίας.

Με δεδομένο ότι σε αυτές τις εκλογές η αυτοδυναμία και η μονοκομματική κυβέρνηση φαντάζει γεγονός δύσκολο έως αδύνατο και επειδή μόνο η αριστερά μπορεί να τα βάλει με το σύστημα, θα πρέπει στις 21 του Σεπτέμβρη να υπάρξει οπωσδήποτε κυβέρνηση της Αριστεράς με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό δεν αποτελεί ούτε ουτοπία, ούτε ευσεβή πόθο.

Αποτελεί αυτή την στιγμή την μόνη ρεαλιστική απάντηση και λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα...