Ατενίζοντας το καμμένο Δελφικό Τοπίο του κόσμου...

Ατενίζοντας το καμμένο Δελφικό Τοπίο του κόσμου...
Ατενίζοντας το καμμένο Δελφικό Τοπίο του κόσμου...

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ: «Τα παράπονα στο δήμαρχο» η τελευταία ταινία του καλοκαιριού...


                                                                                                       ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ 

  Η τελευταία ταινία για το φετινό καλοκαίρι 
Τετάρτη 9/9 και Παρασκευή 11/9 στις 9.15μμ

«Τα παράπονα στο δήμαρχο» (2017)
Ιταλική κωμωδία
Κλείνουμε την καλοκαιρινή περίοδο προβολών με μια ιταλική κωμωδία των  Σάλβο Φικάρα και Βαλεντίνο Πικόνε που έκανε εμπορική επιτυχία στην Ιταλία.
Το trailer της ταινίας  https://www.youtube.com/watch?v=b7akhk-5D3c
ΥΠΟΘΕΣΗ
Καθώς ένα οικονομικό σκάνδαλο ξεσπάει παραμονές των εκλογών, οι δημότες ενός μικρού χωριού της Σικελίας κάνουν την υπέρβαση και δεν ψηφίζουν τον διεφθαρμένο, παλαιοκομματικό πρώην δήμαρχο (ο οποίος θυμίζει τον Μπερλουσκόνι), αλλά έναν ιδεαλιστή καθηγητή που υπόσχεται ισονομία και πάταξη της διαφθοράς. Η αλλαγή μοιάζει καλοδεχούμενη, μέχρι που ο καινούργιος δήμαρχος αρχίζει να εφαρμόζει όλα όσα υποσχέθηκε, τα οποία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την άτακτη, ημιπαράνομη καθημερινότητα στην οποία είχαν όλοι βολευτεί.
Ο Σάλβο Φικάρα και ο Βαλεντίνο Πικόνε είναι δύο κωμικοί που γεννήθηκαν στο Παλέρμο. Ξεκίνησαν από stand up παραστάσεις, πέρασαν στο θέατρο και κατόπιν στον κινηματογράφο, γράφοντας και σκηνοθετώντας οι ίδιοι τον εαυτό τους, ως Φικάρα και Πικόνε, σε μια σειρά από εμπορικές επιτυχίες. Όπως και τα «Παράπονα στο Δήμαρχο», όπου υποδύονται δύο συγγενείς του καθηγητή-δημάρχου.
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Θοδ. Κουτσογιαννόπουλος, lifo.gr: «Το αχώριστο δίδυμο Φικάρα/Πικόνε, ηθοποιοί και σκηνοθέτες με απροκάλυπτες κωμικές προθέσεις και αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο, στήνουν μια πικρή, αληθινή κριτική για το αγιάτρευτο του πολιτικού χάους στην Ιταλία, επικεντρώνοντας τη δράση σε ένα χωριό της Σικελίας, του γραφικού Πιετραμάρε. Η έκθεση των καταστάσεων είναι καθαρόαιμα λαϊκή, συμβατή με τη σιτσιλιάνικη νοοτροπία, αλλά οι σκηνοθέτες χρησιμοποιούν το μπουφόνικο, στα όρια του σκετς, χιούμορ τους, για να καταδείξουν ένα οργανωμένο αδιέξοδο, στο οποίο εμπλέκονται η Μαφία, η Εκκλησία, η Πολιτεία, πάνω απ' όλα οι σάπιες ευκολίες μιας κακά συντηρημένης παράδοσης αιώνων.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου