Παναγούλα Χατζησεβαστού Πάντσου: Περιμένοντας το ξημέρωμα…

  Περιμένοντας το ξημέρωμα… 

 

  Μάρτιος - Απρίλιος 2020: το κακό μας πρόφθασε.

  Περίεργα συναισθήματα, απόσταση στην αγάπη και τον έρωτα, φόβος και ανησυχία.

 Νύχτες στην απόλυτη σιωπή και μόνο τα νυχτοπούλια φοβισμένα κι αυτά παρέα με τα γουρλίδικα τριζονάκια ξαγρυπνούν και στέλνουν το αισιόδοξο γρύλισμά τους.

  Η Πούλια από ψηλά απορεί και οι ανθισμένες μαργαρίτες εκλιπαρούν για ένα χάδι όπως και η ημέρα για μια άφοβη ανθρώπινη περπατησιά και ένα παιδικό χαμόγελο.
   Σε όλους είναι γνωστή η εφιαλτική κατάσταση του κόσμου και τα δραματικά αποτελέσματα: χιλιάδες νεκροί, χιλιάδες ασθενείς, καραντίνα, ψυχικός πόνος, ύφεση…
 Παραλογισμένοι και φοβισμένοι περιμένουμε το αστέρι της αυγής, τον Αυγερινό που θα μας προαναγγείλει το ΞΗΜΕΡΩΜΑ της άλλης ημέρας, όπου όλα θα είναι αλλιώτικα και λ ί γ α,  αφού θα οδηγηθούμε στην πραγματικότητα και αυτό δεν είναι
άλλο από την α λ ή θ ε ι α...
   Μια καινούργια ηθική που θα στηρίζεται στην αξιολόγηση όλων των δεδομένων μέχρι τώρα αξιών.  

    Έτσι το ελάχιστο θα είναι αρκετό, σπουδαίο, μοναδικό.
 Το τίποτα θα είναι παντού κι αν τώρα δίνουμε την μάχη για να ζήσουμε, μετά θα δώσουμε την μάχη για να επιζήσουμε.
  Προνομιούχοι και ισχυροί, πλούσιοι, φτωχοί, λευκοί, μαύροι… όλοι στην ίδια μοίρα.  

 Σε ένα κόσμο ξαφνιασμένο, με άριστους επιστήμονες ιατρούς και ανά τον κόσμο ηγέτες κατώτερου ανθρώπινου νου.

  Κουράγιο στο μικρό χωριουδάκι, Δαμασκηνιά… και σε όλους μας, δύναμη και ελπίδα.

                                    Παναγούλα Χατζησεβαστού Πάντσου