Αποχαιρετιστήριο Χρονογράφημα: Το ξέσπασμα της θεάς Αφροδίτης, που απευθύνεται;;;…

                                                                   

  Παρακάμπτοντας την αναφορά στους άνευ σημασίας θλιβερούς ερπομανείς  «γραφείς»,  η ανάγνωση πίσω από τις ανακοινώσεις ένθεν κακείθεν καταδείχνουν  την σοφία της λαϊκής ρήσης «τα λέω στη νύφη για να τ’ακούσει η πεθερά!...» ανάμεσα σε  ομοδίαιτες κυρίες όπως η Χιονάτη και η κακιά μάγισσα...

 Για το μοίρασμα των ρόλων δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα που να μην καταλαβαίνει πού αναθέτει το κάστικγ τον ρόλο της νύφης και που της πεθεράς!

 Και, ναι, η μυθική Αφροδίτη έχει κάνει τα λάθη της, έχει υποστεί τις συνέπειες των επιλογών της, έχει μετρήσει τις όποιες δυνάμεις της,  αλλά κανένας δεν μπορεί να την κατηγορήσει  για ανασφάλεια,  για προσκόλληση και κυρίως για κόμπλεξ...

Απόδειξη πως δε χρειάστηκε κανένας ταγός να διαλύσει την οικογένειά του, κανένας κουμπάρος να φορτωθεί το «χρέος» του και κανένας χορηγός να επενδύσει τα αμφίβολα “κέρδη” του.

 

  Αυτός ο πόλεμος προς κάθε σημαντική κινητικότητα, κάθε αξιόλογο προβάδισμα, κάθε ξεχωριστή παρουσία  κατέτρεχε πάντοτε την επικαιρότητα μιας ολόκληρης παρασιτικής ζωής, μέχρι σήμερα. 

 Γιατί, καθρέφτη, καθρεφτάκι μου,  πόσα χρόνια θα ζήσουμε ακόμη;

  Κάτω από τις πούδρες και τα κακόγουστα συνολάκια, ο χρόνος  αψηφά πεισματικά τα ενέσιμα  χαμόγελα των ζαβολιάρικων μπότοξ…

 Και τι να λέει;;

 Στο μικρό χωριό, οι ιχνηλάτες καταγράφουν τα πατήματα όλων μεταξύ τους…

  Ποιον να ξεγελάσεις; Η ποιότητα, η αρχοντιά, η αυστηρότητα, το όνομα, η ικανότητα, η καταγωγή δεν ξεφτίζουν στο θολωμένο είδωλο της αγορασμένης καρέκλας, επειδή δεν αντέχεις να τα δεις.

  Πόσο να κρυφτείς μέσα σε πανηγυρίζουσες ανακοινώσεις  καπηλευόμενος το κέρδος της ξένης επιτυχίας, όταν η μάχη σου εξαντλείται στην ποιότητα ενός μεγαλοκέφαλου νάνου οδηγίσκου;…

  Κυρία μου, σταματήστε να κορδώνεστε σε βάρος των άλλων…

…δεν καταλαβαίνετε ότι όσο κι αν τεντώνεστε μπροστά στον μαγικό καθρέφτη, είστε απελπιστικά κοντή;