ΜΑΡΙΝΑ ΙΤΕΑΣ : εκεί που ο μύθος συναντά την ωμή πραγματικότητα…

Καταπέλτης για την μαρίνα Ιτέας ο ανεξάρτητος  πρωτοσυνδικαλιστής της OME-ΟΤΕ Χρήστος Βανδώρος:

   

 * « …το προϊόν αξιοποίησης θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους της χώρας….».

* ...εντελώς συμπτωματικά η κ Γαζή κατελήφθη  από πνεύμα αξιοποίησης της Μαρίνας...

* ... η μαρίνα Μυτιλήνης με κουμπάρο τον συμπατριώτη μας κ. Κουτσολιούτσο πηγαίνει στην Τουρκία...

*  εντελώς τυχαία ένας ανεξάρτητος Σύλλογος,  βγάζει την συμφωνία του στη πρόταση, επεκτείνοντας την αξία του εγχειρήματος και στους Γαλλικούς Μώλους...

* ...ο συνεργάτης του Τζοχατζόπουλου κ Σμπώκος επενδύει στην μαρίνα στο Βαθύ Μεγανησιού... 

* ... ίσως φέρελπις επιχειρηματίας της περιοχής, που επίσης αναφέρεται στα ημερολόγια του Άκη σαν  ..Ο ΒΛΑΧΟΣ…  να είναι ο επενδυτής στην Μαρίνα Ιτέας…

* Οι τοπικές κοινωνίες αμβλύνουν τις αντιδράσεις τους και οι πολιτικοί υπεύθυνοι γίνονται καρτέλ με τους επιχειρηματίες...

* Μήπως η υπολειτουργία θα βοηθούσε τον χαρακτηρισμό ως μεταλλευτικής της περιοχής Ιτέας;...

Ανακοίνωση - φωτιά δημοσιοποιεί το μέλος της  OME-OTE και του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΕΤ-ΟΤΕ, συμπολίτης μας ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΝΔΩΡΟΣ σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της μαρίνας Ιτέας και όσα παρελκόμενα την ακολουθούν. Τα αποκαλυπτικά στοιχεία και η πρόταση αξιοποίησης προς όφελος του τόπου, εντυπωσιάζουν και προβληματίζουν...

Ανακοίνωση 

      


   -   Εν μέσω της πιο έντονης προεκλογικής περιόδου στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών, έμελλε να γίνουμε  μάρτυρες μιας ξαφνικής αγάπης των υπευθύνων της περιφέρειας για την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων: εντελώς συμπτωματικά η κ Γαζή κατελήφθη  από πνεύμα αξιοποίησης της Μαρίνας της Ιτέας.

            Αφού δαπανήθηκαν πάνω από 3.5 δις δραχμές  σε ένα μισοτελειωμένο, προβληματικό,  με τεχνικές αστοχίες έργο και  αφού επί δεκαετίες  αφέθηκε στην τύχη του – μάλλον  στην ατυχία του -  ήρθε η ώρα  «αξιοποίησής» του.

            ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ;  Δημιουργήθηκε το ΤΑΥΠΕΔ: Ταμείο – κατ’ ευφημισμόν - Αξιοποίησης  Περιουσίας του Δημοσίου  ΑΕ.  Δηλαδή ταμείο ξεπουλήματος  της δημόσιας περιουσίας, που συστάθηκε με τον εφαρμοστικό Νόμο του μνημονίου. Και στην 1^η σελίδα, άρθρο 2^ο αναφέρει: « …το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους της χώρας….». Απλά πράγματα. Απλά και καθαρά: Τα λεφτά από το ξεπούλημα θα πάνε απευθείας στους δανειστές.

             Έτσι εντελώς, μα εντελώς τυχαία,  η Μαρίνα Ιτέας βρίσκει τον δρόμο της.

   Εντελώς,  μα εντελώς τυχαία ένας ανεξάρτητος Σύλλογος,  βγάζει την συμφωνία του στη πρόταση, επεκτείνοντας την αξία του εγχειρήματος και στους Γαλλικούς Μώλους… Ενώ ακολουθεί η συμφωνία (στο ξεπούλημα) των ανεξάρτητων Ελλήνων που,  ξαφνικά, μα εντελώς ξαφνικά,  ξέχασαν τις αντιμνημονιακές διακηρύξεις.  

   Εμ,  πως νομίζουμε ότι  θα έρθει η ανάπτυξη;  Η ανάπτυξη προβλέπεται να φορτωθεί στις νταλίκες των δρόμων, στα καράβια των λιμανιών, στα γιωτ των εκατομμυριούχων. 

            Αυτά όμως δεν συμβαίνουν μόνο στην Ιτέα. Οι αρχάγγελοι του μνημονίου και  υποταχτικοί των κομμάτων εξουσίας κόβουν την Ελλάδα και μοιράζουν τα ιμάτια. Οι κολλητοί του Τζοχατζόπουλου, το σύστημα ΠΑΣΟΚ, το σύστημα Ζήμενς των Ν.Δ.  – ΠΑΣΟΚ,  το σύστημα Εφραίμ, των κουμπάρων, των, των των…

  Έτσι η μαρίνα Μυτιλήνης με κουμπάρο τον συμπατριώτη μας κ. Κουτσολιούτσο πηγαίνει στην Τουρκία στον επιχειρηματία Ραχμί Κοτς για 40 χρόνια αντί 250.000 ευρώ τον χρόνο. Μικρή σύμπτωση που ο κ. Κοτς έχει άλλες 4 μαρίνες στα τουρκικά παράλια και σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης η Τουρκία αποκτά πλεονέκτημα.

 Μικρή σύμπτωση που ο ΣΕΒ  με προτροπή της μνημονιακής κυβέρνησης παρακάλεσε τους Τούρκους να επενδύσουν σε Ελληνικά νησιά, σε μαρίνες και ακίνητα.

 Άλλη σύμπτωση: ο συνεργάτης του Τζοχατζόπουλου κ Σμπώκος επενδύει στην μαρίνα στο Βαθύ Μεγανησιού,  άσχετα αν αναφέρεται στα περίφημα ημερολόγια του Άκη και αυτός, και το Βαθύ, και η μαρίνα….

      Ίσως, όπως ψιθυρίζεται από δημοσιογραφικά χείλη, φέρελπις επιχειρηματίας της περιοχής, που επίσης αναφέρεται στα ημερολόγια του Άκη σαν  ..Ο ΒΛΑΧΟΣ…  να είναι ο επενδυτής στην Μαρίνα Ιτέας…

 Εναλλακτικά, οι «φίλοι» εφοπλιστές των ανεξάρτητων μπορούν να επενδύσουν σε μαρίνες. Άλλωστε αγαπούν την Ελλάδα τόσο πολύ ώστε είναι αποφασισμένοι να μας φιλήσουν μέχρι να σκάσουμε! Το δήλωσε ο αξιότιμος κ Ρέστης. Θα μας φορολογήσετε, όταν μας βρείτε… δηλαδή ποτέ!

             Τέτοιους επενδυτές λοιπόν ψάχνουν. Και για να τους ανοίξουν από την αρχή την όρεξη βάζουν το μίσθωμα στο ποσό που μέχρι τώρα εισπράττουν σαν Λιμενικό Ταμείο από την μαρίνα: 70.000 ευρώ!  Σκεφτείτε: μια μαρίνα που προκλητικά υπολειτουργεί, που ουσιαστικά δεν ενδιαφέρεται κανείς για αυτήν, με χαμηλότατα τέλη ελλιμενισμού (περίπου 25 ευρώ ετησίως για 5μετρο σκάφος)  να παραχωρείται σε ιδιώτη με τιμή εκκινήσεως τα σημερινά ελάχιστα έσοδα!

            Θα μου πείτε, ισχύουν διαφορετικά πράγματα για τις  άλλες μαρίνες; Για όνομα του Θεού,  θέλετε να αγανακτήσουν οι επενδυτές και να μας μουντζώσουν;  Ακόμη και στη δημοτική Μαρίνα  της Ρόδου,  το τίμημα για το ξεπούλημα ξεκινά από το ποσό των σημερινών εσόδων της (250.000 ευρώ).

             Βέβαια στις υποχρεώσεις του επενδυτή στην Ιτέα  είναι και η επέκταση και αξιοποίηση των κτιρίων.  Ίδιες υποχρεώσεις υπήρχαν  και σε άλλες μαρίνες. Αυτό εμπίπτει στην διακριτική ευχέρεια του ενοικιαστή και των ελεγκτικών  αρχών που  καλύπτουν συνήθως το πολιτικό εξουσιαστικό κατεστημένο…και σιγά μην έγιναν.

             Ό,τι συμφέρει τον για 30 βάλε χρόνια ενοικιαστή. Συνήθως αυτό γίνεται. Οι τοπικές κοινωνίες αμβλύνουν τις αντιδράσεις τους και οι πολιτικοί υπεύθυνοι γίνονται καρτέλ με τους επιχειρηματίες.  Είναι φανερό πως τίποτα δεν  μπορεί να γίνει χωρίς σοβαρές παρεμβάσεις εκδημοκρατισμού και διαφάνειας  στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης, στον αστικό και ποινικό κώδικα,

             Ένα ερώτημα όμως μένει αναπάντητο: ποια η πολιτική σκοπιμότητα όλων των παραπάνω;  Με την αμείλικτη επίθεση του δολαρίου στο γερμανοποιημένο ευρώ, είναι πιθανό να χάσει την μάχη η Γερμανία, που σαν αντάλλαγμα θα κρατήσει την οικονομική διακυβέρνηση σημαντικών τομέων και στη χώρα  μας. Έχει ήδη τις τηλεπικοινωνίες. Δρόμοι, λιμάνια, νερά, ενέργεια είναι στις προτεραιότητες τους. Η εξασφάλισή τους βέβαια δεν είναι μια ευθύγραμμη διαδικασία. Αρκεί  που η συμφωνία των προθύμων δούλεψε ικανοποιητικά.

             Εφόσον οι μαρίνες ιδιωτικοποιηθούν,  το επόμενο βήμα θα είναι (με πιέσεις από τους επιχειρηματίες) η άρση κάθε φορολογικού καθεστώτος όχι μόνο για τους ίδιους αλλά κυρίως για τους ιδιοκτήτες θαλαμηγών και ιστιοφόρων, υπό τον εκβιαστικό κίνδυνο να φύγουν για τις φθηνότερες και χωρίς γραφειοκρατίες Τουρκία και Κροατία. Ακριβώς όπως μετακομίζουν τα εργοστάσια σε Σκόπια και Βουλγαρία....

  Όσο για τις θέσεις εργασίας,  θα στοιχίζουν ακριβά οι Έλληνες και θα χρειαστούν  Πακιστανοί όπως στις καλλιέργειες της Ηλείας.

 Οι περιβαλλοντικοί όροι θα είναι βαρίδια και άλλωστε τι είναι το περιβάλλον μπροστά στην ανάπτυξη;…

 Ειδικά η μαρίνα Ιτέας, έργο καταγεγραμμένο με τον κωδικό «Τουριστικός Λιμένας Ιτέας»  στην καλύτερη περίπτωση και παραβλέποντας το άλυτο κατασκευαστικό πρόβλημα και την ανυπαρξία καρνάγιου,  θα καταλήξει ένα απαγορευμένο για τους κατοίκους, φρουρούμενο χειμερινό πάρκινγκ και καλοκαιρινό μικροκαταφύγιο, με εναλλακτική τους αδιευκρίνιστους σκοπούς του πολύχρονου ενοικιαστή. Μήπως η υπολειτουργία θα βοηθούσε τον χαρακτηρισμό ως μεταλλευτικής της περιοχής Ιτέας; Οι προς εντύπωση μεγαλοϊδεατισμοί για Μαρίνα Δελφών και άλλα αστραφτερά και πούπουλα ας παραμείνουν όνειρα για όσους αρέσκονται να μην ξυπνάνε.

Και υπάρχει και η άλλη παράμετρος: αποσπάστηκε το αγκυροβόλιο Τροιζονίων από το έργο «Τουριστικός Λιμένας Ιτέας»; Πως και με ποιες διαδικασίες; Διότι πρόκειται για το ίδιο έργο (κύριο και βοηθητικό – δεν επιτρεπόταν δύο όμοια έργα σε τόσο κοντινή απόσταση).

 Ποια είναι λοιπόν η προστατευτική μορφή λειτουργίας της Μαρίνας  Ιτέας, που μπορούμε να δούμε;

 Ήπια προσαρμογή μέσα από φορέα Δήμου και Λιμενικού Ταμείου, βελτίωση των παροχών, αναπροσαρμογή τελών ελλιμενισμού με ειδικό τιμολόγιο για τους κατοίκους, μικρές παρεμβάσεις χωρίς άλλα κτίρια αλλά με αξιοποίηση πραγματική των υπαρχόντων και κυρίως επιδίωξη εξυγίανσης της λειτουργικότητάς της… 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΝΔΩΡΟΣ