Μαρίνα Ιτέας – το χρονικό ενός εγκλήματος…

                    

                                       

                                               Πως ξεκίνησε…

Για την ιστορία,  το έργο άρχισε το 1992 όταν οι τότε κρατούντες  αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα τεράστιας υποδομής και σημασίας έργο στην ανοιχτή παραθαλάσσια πλευρά της Ιτέας.

 Ξεκίνησαν την κατασκευή μιας μεγάλης Μαρίνας με στόχο την φιλοξενία τουριστικών σκαφών αναψυχής τα οποία μέχρι τότε είχαν μοναδική διέξοδο προσέγγισης το Γαλαξίδι.

Ξεκίνησε λοιπόν η κατασκευή της Μαρίνας Ιτέας από τον τότε Δήμαρχο Τάκη Μανδρέκα και τον τότε υπουργό Νίκο Γκελεστάθη. Κατασκευάστηκε χερσαία ζώνη μέσα στην θάλασσα, οι παλαιότεροι θυμούνται τα  περίφημα «μπλοκς», τα τσιμέντινα κουτιά με τα οποία μετατράπηκε  η θάλασσα σε χερσαία περιοχή.

26.000 τ.μ. εμβαδόν θαλάσσιας ζώνης απαίτησε το μεγάλο αυτό λιμενικό έργο.

                              Οι αντιδράσεις των κατοίκων…

Στην συνέχεια κι ενώ τα χρόνια περνούσαν και άλλαξε το πολιτικό σκηνικό, κατασκευάστηκαν 24.700 τμ υπό διαμόρφωση  περιβάλλων χώρος και κτιριακές εγκαταστάσεις εν μέσω ισχυρών κι έντονων αντιδράσεων από τους κατοίκους της πόλης – κυρίως της παραθαλάσσιας ζώνης – οι οποίοι εξέφρασαν τόσο δυναμικά τους φόβους τους μήπως τους  κλείσουν την θέα  τα κτίρια της Μαρίνας ώστε οι εργασίες καθυστέρησαν δραματικά.

  Μάλιστα ο τότε Αντινομάρχης και μετέπειτα  Δήμαρχος Άμφισσας Ασημάκης Ασημακόπουλος υπό την εποπτεία του τότε Νομάρχη Αποστόλη Καραχάλιου,  είχε προτείνει την ιδιωτικοποίηση της Μαρίνας και την  παραχώρησή της στον Ιταλικό κολοσσό Καλτσεστρούτσι προκειμένου να γίνει Μεσογειακό κέντρο ελλιμενισμού η Ιτέα αλλά και πάλι οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν – τότε ο όρος ιδιωτικοποίηση ήταν εξορκισμένος.

Χαρακτηρίζεται ¨Τουριστικός Λιμένας Ιτέας» συμπεριλαμβανομένου και του αγκυροβόλιου στα Τριζόνια…

Στις 16 Φεβρουαρίου του 2000 επί βουλευτείας στο Νομό του τότε Υφυπουργού Υγείας  Δημήτρη Θάνου,  ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Ευάγγελος Βενιζέλος λαμβάνοντας υπόψη– επί προεδρίας και διαμάχης Κουτρόγιαννου και Μπήλιου- την αίτηση του Λιμενικού Ταμείου Φωκίδας του 1998, την απόφαση περί αναθεωρήσεως της Χερσαίας Ζώνης του Λιμένα Ιτέας, την απόφαση έγκρισης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Ιτέας – Κίρρας του 1987, την απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου Ιτέας του 1997 κι ένα σωρό άλλα έγγραφα, ενέκρινε  την χωροθέτηση  ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΛΙΜΕΝΑ στην θέση «ΜΑΡΙΝΑ» του κόλπου Ιτέας,  δυναμικότητας 146 θέσεων ελλιμενισμού και 60 θέσεων εναπόθεσης  σκαφών στην ξηρά, ορίζοντας φορέα διαχείρισης το Λιμενικό Ταμείο.

Υπάρχουν δύο στοιχεία στην συγκεκριμένη υπουργική απόφαση:

Η Μαρίνα γίνεται Τουριστικός Λιμένας για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις να είναι Μαρίνα  χωρίς τα προβλεπόμενα πολλά και μεγάλα  κτίρια αλλά και την λειτουργία υποδομών φιλοξενίας –ελέγχων, σίτισης κλπ- για τα οποία όπως αναφέραμε προηγουμένως υπήρξαν σκληρές και συντονισμένες αντιδράσεις αλλά και  χωρίς την δυνατότητα επισκευής και συντήρησης σκαφών, όπως προβλέπει ο κανονισμός λειτουργίας. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε ότι το έργο με τον κωδικό ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΛΙΜΕΝΑΣ ΙΤΕΑΣ περιλαμβάνει και το Αγκυροβόλιο Τροιζονίων, έργο που κατασκευάστηκε υλοποιούμενης της επιθυμίας του Δημήτρη Θάνου για την Δωρίδα αλλά -όντας σε μικρή απόσταση μεταξύ τους- δεν επιτρεπόταν η ύπαρξη δύο ίδιων λιμενικών έργων στην περιοχή.   

Επίσης αποφασίστηκε η αποκατάσταση του λειτουργικού προβλήματος.

Αποκαλύπτεται επίσημα  το λειτουργικό πρόβλημα…αλλά και τα υποχρεωτικά οικοδομήσιμα 711τμ!..

Αναπτύσσοντας τους όρους δόμησης οι εμπειρογνώμονες του Υπουργείου ανακαλύπτουν το λειτουργικό πρόβλημα της Μαρίνας: η κυματική διείσδυση μέσα στις λιμενολεκάνες απαιτεί συμπληρωματικά έργα ανάσχεσης των κυματισμών για την ασφάλεια των σκαφών, διαφορετικά ο ελλιμενισμός θα είναι επισφαλής.

 Ταυτόχρονα το υπουργείο εντοπίζει ως  σημαντικότατο θέμα για την εκμετάλλευσή της, δηλαδή την παραχώρηση σε ιδιώτη,  την  έλλειψη χώρου επισκευής σκαφών, δηλαδή καρνάγιου.

 Παράλληλα επιβάλλει μια σειρά όρων δόμησης πολύ αποκαλυπτικών για την λειτουργία του «Τουριστικού Λιμένα» όπου αποδεικνύεται ότι το επιβαλλόμενο εμβαδόν του κτιριολογικού προγράμματος προς χρήση και εκμετάλλευση στην χερσαία ζώνη είναι 711τμ και όχι τα ελάχιστα κτίρια που έχουν γίνει μέχρι τώρα: αποκαλυπτικό είναι το σχετικό έγγραφο του τότε Υπουργού Ανάπτυξης.

Το 2004 αλλάζει και πάλι το πολιτικό σκηνικό και η νέα διοίκηση του Λιμενικού Ταμείου παραλαμβάνει οριστικά το έργο με Πρωτόκολλο Διοικητικής Παραλαβής και μεταφέρει  την έδρα του στον χώρο της Μαρίνας. Καταρτίζεται σύμβαση παραχώρησης του Τουριστικού Λιμένα από το Υπουργείο Ανάπτυξης στο Υπουργείο Τουρισμού με σημαντική καθυστέρηση λόγω των διαδικασιών μεταφοράς από το ένα Υπουργείο στο άλλο.

Η πρώτη μεγάλη πρόκληση είναι το λειτουργικό πρόβλημα και για το συμπληρωματικό έργο της λιθορριπής δια  διορθωτικών επεμβάσεων όπως επιμήκυνση του προσήνεμου μώλου με φυσικούς ογκολίθους κατά 20μ καθώς κι εξωτερική επένδυση του υπήνεμου ακρομωλίου από φυσικούς ογκολίθους σε μήκος 25μ και εύρος 4-5 μ.

 Συντάσσεται Μελέτη περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου «Συμπληρωματικά έργα προσήνεμου μώλου Μαρίνας Ιτέας» προς την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και όλες τις συναρμόδιες υπηρεσίες, η οποία και περνάει όλα τα στάδια των εγκρίσεων καθώς και Μελέτη Βιωσιμότητας της Μαρίνας ως ανταγωνιστικό προορισμό.

                            Το «αποτρεπτικό»  μίσθωμα…

 Παράλληλα ξεκινούν διαπραγματεύσεις με το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης για την άδεια λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ιτέας με μείωση του ετήσιου ανταλλάγματος που προκύπτει σύμφωνα με τον ακολουθούμενο τύπο υπολογισμού του που φτάνει τις 177.000 ευρώ  μηνιαίο μίσθωμα για το Λιμενικό ταμείο ενώ για ιδιώτη φτάνει τις 354.000.

Τον Φεβρουάριο του 2005 έρχεται στην Μαρίνα ο τότε Υπουργός Τουρισμού Δημήτρης Αβραμόπουλος ο οποίος και δεσμεύεται να μειώσει το μίσθωμα προς το Λιμενικό Ταμείο. Όμως αν μειωθεί το μίσθωμα τότε το έργο υποβιβάζεται σε αγκυροβόλιο και γίνεται δίδυμο με τα Τριζόνια…

  Ταυτόχρονα προωθείται η ένταξη της Μαρίνας σε πρόγραμμα χρηματοδότησης προκειμένου να ολοκληρωθούν τα απαιτούμενα έργα αποκατάστασης αλλά και να βρεθεί ιδιώτης επενδυτής.

                                   Το «αμαρτωλό»  ΠΑΜΦΩΚΙΣ…

 Παράλληλα κι ενώ «τσάρος» της Οικονομίας είναι ο συμπατριώτης μας Γιώργος Αλογοσκούφης, το Λιμενικό ταμείο Φωκίδας απευθύνεται με υπόμνημα στο Υπουργείο για το θέμα της Μαρίνας ενώ ενημερώνεται και ο τότε Νομάρχης και νυν δήμαρχος Δελφών  που μέσω  της  Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών κοινοποιεί στο Λιμενικό Ταμείο τα υπολειπόμενα έργα στην χερσαία ζώνη της Μαρίνας.

Η ανταπόκριση του Γ. Αλογοσκούφη στο υπόμνημα του Λιμενικού Ταμείου ήταν άμεση  και αποφασίζει να παρέχει στην Φωκίδα το περίφημο Ειδικό Πρόγραμμα  ύψους 120 εκατομμυρίων ευρώ  με τρία μεγάλα αναπτυξιακά έργα από τα οποία πρώτο ήταν η Μαρίνα Ιτέας.

 Τα άλλα δύο ήταν το χιονοδρομικό Κέντρο Βαρδουσίων και το Περιβαλλοντικό Κέντρο Άμφισσας και μάλιστα προεδρεύει ο ίδιος στην επιτροπή παρακολούθησης του Προγράμματος, το οποίο αργότερα τροποποιήθηκε, μοιράστηκε ανά το Νομό και στην συνέχεια χάθηκε…

Μετά από αυτά και ενώ μπαίνουμε σε τροχιά αυτοδιοικητικών εκλογών  η Νομαρχία εκπονεί για λογαριασμό του Λιμενικού Ταμείου Φωκίδας και προκειμένου να αντιμετωπιστεί η χρόνια υπολειτουργία του έργου, μελέτη εύρεσης ιδιώτη που θα αναλάβει την λειτουργία της Μαρίνας Ιτέας.

Γίνονται επίσημες δηλώσεις (στην γράφουσα) ότι «ενδεχομένως να συμπεριληφθεί στους όρους διάθεσης η διορθωτική επέμβαση που απαιτείται για την αποκατάσταση του κατασκευαστικού λάθους του έργου που αφορά σε πρόβλημα  ασφάλειας από τον κυματισμό, ένα σοβαρότατο λειτουργικό πρόβλημα όπως  αποδεικνύεται μια που αρκετά σκάφη ιδιωτών υφίστανται ζημιές με αποτέλεσμα μεταφέρονται  αλλού.

Τα έργα δεν έχουν προχωρήσει αλλά και σε ό, τι αφορά τα κτιριακά έργα πρόκειται για μύθο. Η Μαρίνα δημιουργήθηκε ως τέτοια και δεν μπορεί να λειτουργήσει ως χώρος περιπάτου»…

  Σε ερώτησή μας  γιατί κρίθηκε απαραίτητο η ανίχνευση ενδιαφέροντος και η εξεύρεση ιδιώτη να γίνει μέσω μελέτης και όχι με απλή πρόσκληση ενδιαφέροντος, η απάντηση ήταν  ότι «οι συγκεκριμένες προσκλήσεις είναι σύνθετες και απαιτούν ειδική τεχνογνωσία και ορολογία προκειμένου να λειτουργήσουν οι όροι ιδιωτικοποίησης και παραχώρησης χρήσης και επομένως ήταν απαραίτητο να γίνει με αυτό τον τρόπο η διαδικασία.

 Αλλά από την στιγμή που θα παραδοθεί στο Λιμενικό Ταμείο η μελέτη, θα  είναι πλέον ευθύνη του φορέα ο τρόπος  εφαρμογής της»…

                                Ο επίλογος της Γκόλφως…

  Στην συνέχεια, μετά τον Καλλικράτη,   πληροφορηθήκαμε την αλλαγή και μείωση του μισθώματος με ένα απλό και θαυματουργό τρόπο και νάμαστε τώρα με τον διεθνή διαγωνισμό και πολλούς επίδοξους μνηστήρες.  

Από τα ψηλά στα χαμηλά και με το γιαταγάνι στην άμοιρη την κεφαλή, πως να μη την κλαις  τη ρωμιοσύνη; 

Και με ένα άρθρο του Χρήστου Βανδώρου που προβλημάτισε πλατειά… κυρίως για την εμπλοκή απροσδόκητων παραμέτρων.

Η ιστορία παραπέμπει σε ποιμενικό δρώμενο αλλά το χάπι εντ  του Τάσου και της Γκόλφως θα το καταγράψουμε.