Έλεος! Τι νερό πίνουμε και τι νερό πληρώνουμε, τελικά;

* ...¨αδικούν" την Ιτέας σε ποσότητα νερού οι "παράτυπες" παρεμβάσεις;...

*...δίκτυα υδροδότησης  εσωτερικά και  εξωτερικός  αγωγός  από αμίαντο...

*...τίποτα  δεν έχει την βαρύτητα και την σημασία των  δημόσιων καταγγελιών  για την κατάσταση και λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού Ιτέας, όσο οι δημόσιες περιγραφές  από τον ίδιο τον κατασκευαστή!...

*...αμέτρητες καταγραφές για τους ποιοτικούς ελέγχους στο Μόρνο...

*...εκτός των άλλων...και οι επιστήμονες του Γενικού Χημείου του Κράτους έχουν  καταδείξει  υψηλότατη περιεκτικότητα σε βαρέα μέταλλα..

*... ευρωβουλευτής Σπύρος Δανέλλης:  "για τα βαρέα μέταλλα όπως ο υδράργυρος, το αρσενικό, το νικέλιο, το χρώμιο, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος δεν έχουν καθορισθεί ανώτατα επιτρεπτά όρια σε επίπεδο Ε.Ε. ..

*... κατατέθηκε στην βουλή των Ελλήνων  ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ  για τα Τοξικά βαρέα μέταλλα σε πόσιμο νερό...με έρευνα σε όλες τις περιοχές πλην την Φωκίδα!  Ο Γραμματέας ΔΗΜΑΡ  Φωκίδας κ. Ιωάννου, δεν ενημέρωσε;...

 Για καθαρό νερό ψάχνουν το τελευταίο διάστημα στην Ιτέα. 

 Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για  προβλήματα υποβαθμισμένης ποιότητας του πόσιμου νερού καθώς και της ποσότητας που ξαφνικά λιγόστεψε,  αλλά και συχνών βλαβών, εντείνοντας  την ατμόσφαιρα και τις συζητήσεις για υδροδότηση μέσω γεωτρήσεων,   που δίνουν και παίρνουν.

Εκτός του ευρύτερου προβληματισμού για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, εκτός των οφειλών και των οικονομικών προβλημάτων, εκτός του ότι κόβουν το νερό σε δημότες που δεν έχουν να πληρώσουν, είναι γνωστοί τοις πάσι οι προβληματισμοί που έχουν κατά καιρούς δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με την ποιότητα του νερού.

 Ήδη υπάρχουν επίσημες τοποθετήσεις και καταγγελίες από φορείς για το νερό του ταμιευτήρα του Μόρνου. Τωρινές καταγγελίες,  γιατί κατά το παρελθόν υπήρξαν αμέτρητες καταγραφές για τους ποιοτικούς ελέγχους και τα 34 χωριά, το Λιδωρίκι, τα λύματα των οικισμών, τα τυροκομεία, οι επιχειρήσεις, τα φυτοφάρμακα. .

Επικρατεί λοιπόν σκεπτικισμός και προβληματισμός στους κατοίκους ότι οι γεωτρήσεις στην περιοχή της Ιτέας –όχι μόνο αυτές αλλά τώρα μιλάμε γι’ αυτό -  είναι επιβαρυμένες.

  Ο προβληματισμός εστιάζεται  στην κατάσταση του  υδροφόρου ορίζοντα που αφ ενός συνδέεται με την θάλασσα λόγω του μηδενικού υψομέτρου και της μορφολογίας του υπεδάφους με απορροφητικά και αμμώδη γεωλογικά πετρώματα και αφ΄ ετέρου από στις διαρκείς επιβαρύνσεις από βαρέα μέταλλα λόγω της ύπαρξης και επεξεργασίας βωξίτη (σχετικές δημόσιες αναφορές στην υπόθεση Λαρνάκι), της χρόνιας  μόλυνσης από τον Βαϊδερπό (υπόθεση  σε δικαστικούς, πολιτειακούς, θεσμικούς και επιστημονικούς φορείς), των  ελαιοκομικών  αποβλήτων(δημόσιες καταγγελίες υπηρεσιακών φορέων), των ψεκασμών δακοκτονίας  στον ελαιώνα(ανακοινώσεις σχετικών υπηρεσιών) και τα λύματα βιολογικών καθαρισμών που αρδεύουν τον παραδοσιακό ελαιώνα της Άμφισσας(επίσημες καταγεγραμμένες τοποθετήσεις αρμοδίων) …

  Για δε τα δίκτυα υδροδότησης και τα εσωτερικά και τον εξωτερικό αγωγό και για την κατάσταση του Διϋλιστηρίου ύδρευσης Άμφισσας-Ιτέας- Γαλαξειδίου, υπάρχουν τόσες επίσημες αναφορές και ενδοαυτοδιοικητικές και υπηρεσιακές συγκρούσεις που δεν χρειάζεται να επεκταθούμε.

   Ωστόσο τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει την βαρύτητα και την σημασία των  δημόσιων καταγγελιών  για την κατάσταση και λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού Ιτέας, όσο οι δημόσιες περιγραφές  από τον ίδιο τον κατασκευαστή!

  Συνεπώς,  τόσο οι καταγγελίες για την Λίμνη του Μόρνου όσο και οι γεωτρήσεις από όπου υποχρεωτικά αντλείται περισσότερο νερό, σε συνδυασμό με τις συχνές διακοπές και βλάβες στο αμιαντοδίκτυο, καθώς και την επίσημη ενημέρωση ότι η ροή νερού προς το Γαλαξείδι αυξήθηκε,  πυροδοτούν συζητήσεις στους κατοίκους της πόλης ότι η όλη κατάσταση βαίνει σε βάρος της Ιτέας.

  Η παλαιότερη καταμέτρηση από τον ΠΑΚΟΕ  και τον Πρόεδρο του φορέα καθηγητή κ. Χριστοδουλάκη, αλλά και σε  δύο ιδιωτικές μετρήσεις που είχε κάνει συμπολίτης μας χημικός, καθώς και τα καταγεγραμμένα πορίσματα περιβαλλοντικής ημερίδας με εισηγητές επιστήμονες του Γενικού Χημείου του Κράτους είχαν καταδείξει (εκτός της περιοδικής μικροβιακής επιβάρυνσης και το  υψηλό, αλόγιστο  ποσοστό χλωρίωσης) υψηλότατη περιεκτικότητα σε βαρέα μέταλλα.

  Μάλιστα στις επαναληπτικές ιδιωτικές μετρήσεις  είχε παρατηρηθεί περιοδική μείωση των μικροβιακών φορτίων –στα περισσότερα από τα οποία πλέον έχουμε ανοσήσει- αλλά αντίθετα καμία μείωση στα βαρέα μέταλλα που ήταν πολύ ψηλών τιμών….            

  Πρόσφατα κατατέθηκε στην βουλή των Ελλήνων  ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ  με θέμα: Τοξικά βαρέα μέταλλα σε πόσιμο νερό,  ποτάμια,  λίμνες  και υπόγεια ύδατα της χώρας όπου τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση της ρύπανσης των νερών από βαρέα και τοξικά μέταλλα, κρούουν ο πρόεδρος και οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς, με ερώτηση που κατέθεσαν στη βουλή προς τους υπουργούς Περιβάλλοντος και αγροτικής Ανάπτυξης. 

Επικαλούμενοι έρευνα που διενήργησε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών για λογαριασμό του ΕΦΕΤ, οι βουλευτές στην ερώτησή τους αναφέρουν πως οι συγκεντρώσεις των βαρέων μετάλλων σε πόσιμο νερό, ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα, υπερβαίνουν κατά πολύ τα ανώτατα επιτρεπτά όρια, που έχει θέσει η Ε.Ε. Από την ίδια έρευνα προκύπτει πως η παρουσία τοξικών βαρέων μετάλλων γίνεται αισθητή και σε όλα σχεδόν τα εξεταζόμενα πόσιμα νερά.
  

 Οι τέσσερεις βουλευτές ερωτούν τους αρμόδιους υπουργούς σε ποιες ενέργειες και σε ποιους περιβαλλοντικούς ελέγχους έχουν προβεί, ώστε να ληφθούν τα απαιτούμενα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών.

  Από τις περιοχές που αναφέρονται απουσιάζει η Φωκίδα. Και αυτό διότι κανένα στοιχείο δεν έχει ποτέ δοθεί σε επίσημο φορέα από τους ποιοτικούς ελέγχους στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου και στα αμιαντοδίκτυα της Φωκίδας.

 Ο κύριος Αντώνης Ιωάννου, ο Γραμματέας της νομαρχιακής της ΔΗΜΑΡ στην Φωκίδα και πρώην Αντιδήμαρχος περιβάλλοντος Άμφισσας, και Πρόεδρος του Διυλιστηρίου,  και στενός φίλος του νυν δημάρχου, δεν είχε προφανώς  στην διάθεσή του στοιχεία να δώσει στον κομματικό του φορέα. Θα πρέπει  να αισθανόμαστε υπεύθυνοι για την άγνοια του κ. Γραμματέα. 
Αλλά υπάρχουν άλλοι πολύ πιο αρμόδιοι και πολύ πιο υπεύθυνοι...οι οποίοι δεν κατέθεσαν ουδέποτε ερώτηση πουθενά. 

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:

  Τοξικά βαρέα μέταλλα σε πόσιμο νερό, ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα, σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τα ανώτατα επιτρεπτά όρια, που έχει θέσει η Ε.Ε. ή σε τιμές δυνητικά επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία, ανιχνεύονται σε πολλές περιοχές της χώρας. Τα ανωτέρω προκύπτουν από σχετική έρευνα, που διενήργησε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών για λογαριασμό του ΕΦΕΤ, και η οποία παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009.

  Από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι η παρουσία τοξικών βαρέων μετάλλων γίνεται αισθητή σε όλα σχεδόν τα εξεταζόμενα πόσιμα νερά. Παρότι τα περισσότερα δείγματα παρουσιάζουν τιμές συγκέντρωσης, που βρίσκονται χαμηλότερα από την παραμετρική τιμή, η οποία ορίζεται μέσω της Οδηγίας 98/83 Ε.Ε., ωστόσο οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.
  

  Συγκεκριμένα, στην έρευνα αναφέρεται ότι στο νερό ύδρευσης της Καλαμάτας ανιχνεύθηκε νικέλιο σε οριακές τιμές (20,00 μg/l), στον Δήμο Ασωπού Λακωνίας εντοπίστηκε συγκέντρωση μολύβδου (30,00 μg/l) τριπλάσια της οριακής τιμής, ενώ χαρακτηριστικό στοιχείο των νερών ύδρευσης δημοτικών διαμερισμάτων της Θήβας αποτελεί όχι μόνο η παρουσία εξασθενούς χρωμίου (από 3,00μg/l-12,80μg/l) αλλά και οι υψηλές τιμές υδραργύρου. Σίδηρος και μαγγάνιο σε υψηλές συγκεντρώσεις -κατά περίπτωση πάνω από τα όρια- βρέθηκε στο νερό του νομού Έβρου, ενώ στην Ορεστιάδα το αρσενικό κυμαίνεται από 6,03 μg/l έως 9,69 μg/l. Παρότι οι τιμές δεν ξεπερνούν τις παραμετρικές (10 μg/l) χαρακτηρίζονται υψηλές.

 Επιβαρυμένα εμφανίζονται και τα νερά στο Λαύριο σε μόλυβδο (83,30 μg/l), νικέλιο (77μg/l), κάδμιο (28,30 μg/l) και λοιπά στοιχεία, των οποίων οι συγκεντρώσεις υπερβαίνουν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια. Οι ερευνητές τονίζουν ότι η χρήση των νερών αυτών είναι απαγορευτική τουλάχιστον για ανθρώπινη κατανάλωση. Ακατάλληλα για κατανάλωση είναι και τα υπόγεια ύδατα στα Μεσόγεια. Κατά τόπους η επιβάρυνση είναι τόσο έντονη που κρίνονται ακατάλληλα και για άρδευση. Στην περιοχή μεταξύ Κορωπίου-Μαρκοπούλου-Παιανίας εντοπίζεται ολικό χρώμιο που κατά τόπους ξεπερνά τα 100 μg/l (με όριο τα 50 μg/l). Σε Ωρωπό και Οινόφυτα εκτός από το γνωστό πρόβλημα με το εξασθενές χρώμιο, που εντοπίζεται σε τιμές μέχρι και 80 μg/l, όλα τα τοξικά βαρέα μέταλλα υπερβαίνουν τα όρια.

  Προβληματικός εμφανίζεται και ο υδροφόρος ορίζοντας της Πτολεμαΐδας, κυρίως λόγω της έντονης εκμετάλλευσης λιγνιτών, της καύσης και της αιωρούμενης τέφρας. Παρατηρούνται υψηλές συγκεντρώσεις αρσενικού (20,00 μg/l), υδραργύρου (5,00 μg/l), μολύβδου (20,00 μg/l) και καδμίου (5,00 μg/l). Εξίσου εκτεταμένη ρύπανση χαρακτηρίζει τους υδροφορείς στο Αλιβέρι και τη Μεγαλόπολη.

  Έντονη είναι επίσης η τοξικότητα σε υπόγεια ύδατα της Ορεστιάδας, της Κομοτηνής, της Ξάνθης και του Πύργου Ηλείας. Όσον αφορά στα ποτάμια, η μεγαλύτερη ρύπανση παρατηρείται στον Ασωπό, καθώς όλα τα μεταλλικά ιχνοστοιχεία υπερβαίνουν τα όρια: χρώμιο 65 μg/l (όριο 50), εξασθενές χρώμιο μέχρι και 148 μg/l, μόλυβδος 20 φορές πάνω, κάδμιο 12πλάσιο του επιτρεπτού.

  Ο Πηνειός παρουσιάζει υψηλές συγκεντρώσεις σε νικέλιο και χρώμιο, ενώ ο Έβρος εμφανίζει τη μεγαλύτερη τιμή όσον αφορά στον υδράργυρο. Σε υψηλά επίπεδα βρίσκεται ο υδράργυρος στη λίμνη Πετρών νομού Φλώρινας, καθώς με όριο το 1 μg/l, η μέση τιμή φτάνει τα 112 μg/l. 

  Τέλος, μεγαλύτερη εμφανίζεται η ρύπανση σε νερά της Βόρειας Ελλάδας, καθώς ανεπεξέργαστα λύματα ελλείψει μονάδων επεξεργασίας καταλήγουν σε υδάτινους αποδέκτες. Σύμφωνα δε με έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τις περιβαλλοντικές επιδόσεις της Ελλάδας, στους οικισμούς μεταξύ 2.000 και 15.000 κατοίκων, μόλις το 28% των μονάδων επεξεργασίας αστικών λυμάτων έχει υλοποιηθεί. Ως εκ τούτου, συχνά τα λύματα καταλήγουν σε παρακείμενα ρέματα, ποτάμια και ακτές.

  Επανειλημμένες έρευνες στο Θριάσιο έχουν δείξει υψηλότατες συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων τόσο στον υδροφόρο ορίζοντα από τις δραστηριότητες της χωματερής και των βιομηχανιών της περιοχής, όσο και στο θαλασσινό νερό, ιδιαίτερα γύρω από τις περιοχές των Διυλιστηρίων, των Ναυπηγείων και της Χαλυβουργικής.

Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:

1. Δεδομένων των πορισμάτων της έρευνας, που διενεργήθηκε το έτος 2009 από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών αναφορικά με την παρουσία βαρέων τοξικών μετάλλων στα υπόγεια και πόσιμα νερά της χώρας, σε ποιες ενέργειες έχουν προβεί και σε ποιους περιβαλλοντικούς ελέγχους, ώστε να ληφθούν τα απαιτούμενα μέτρα; Υπάρχουν νεότερα συγκριτικά στοιχεία; 
Οι ερωτώντες

  Επίσης: -  είναι απαραίτητο να δοθούν υπεύθυνες απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα που συνδέονται με την ασφάλεια των γεωργικών προϊόντων και την υγεία του καταναλωτή," δήλωσε ο ευρωβουλευτής Σπύρος Δανέλλης , διευκρινίζοντας ότι "για τα βαρέα μέταλλα όπως ο υδράργυρος, το αρσενικό, το νικέλιο, το χρώμιο, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος δεν έχουν καθορισθεί ανώτατα επιτρεπτά όρια σε επίπεδο Ε.Ε. από τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 1881/2006.

Τα ερωτήματα που υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Σ. Δανέλλης έχουν ως εξής:

"1. Γιατί δεν έχουν ορισθεί ανώτατα επιτρεπτά όρια για αυτά τα βαρέα μέταλλα σε νωπά γεωργικά προϊόντα;

2. Ποιες είναι οι συνθήκες στις οποίες τα βαρέα αυτά μέταλλα είναι τοξικά ή καρκινογόνα;

3. Ποιες είναι οι συνθήκες που προκαλούν τη συγκέντρωση αυτών των βαρέων μετάλλων σε νωπά γεωργικά προϊόντα;

4. Επηρεάζει η μέθοδος ανάλυσης που χρησιμοποιείται τις τιμές συγκέντρωσης που δείχνει η ανίχνευση;

5. Επηρεάζει ο χρόνος έκθεσης σε αυτά τα βαρέα μέταλλα, μέσω συνεχούς λήψης τροφίμων με υψηλή συγκέντρωση σε αυτά, τον κίνδυνο που διατρέχει η υγεία των πολιτών;

6. Προτίθεται να προβεί στη λήψη μέτρων σε όλη την ΕΕ, ώστε να διασφαλισθεί η ασφάλεια της ευρωπαϊκής γεωργικής παραγωγής και η υγεία των πολιτών της ΕΕ; Εάν ναι, ποια θα είναι τα μέτρα απόλυτης προτεραιότητας;"

 

  Διευκρινιστικά: Τα μέταλλα με πυκνότητα άνω των επτά γραμμαρίων ανά κυβικό εκατοστό ονομάζονται βαρέα μέταλλα. Ο όρος χρησιμοποιείται ειδικότερα για μέταλλα που είναι δηλητηριώδη σε ορισμένη συγκέντρωση. Τα μέταλλα αυτά αναφέρονται ως βαρέα μέταλλα και οι κυριότεροι εκπρόσωποί τους είναι ο μόλυβδος, ο υδράργυρος, το κάδμιο, ο χαλκός, ο ψευδάργυρος το αλουμίνιο, το αρσενικό, το σελήνιο κ.ά. Η κυριότερη ιδιότητα που τα κάνει επικίνδυνα είναι ότι δομικά μοιάζουν με τα θρεπτικά ιχνοστοιχεία και έτσι ο οργανισμός δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει απόλυτα και έτσι μπορεί να τα δεσμεύσει και να τα κατακρατήσει στους διάφορους ιστούς προκαλώντας συσσώρευση και τοξικότητα. 

Εγκέφαλος	Μόλυβδος, υδράργυρος, μαγγάνιο, αλουμίνιο
Θυρεοειδής	Κοβάλτιο, ιώδιο, σελήνιο
Καρδιά	Ασβέστιο, μαγνήσιο, νικέλιο
Αναπνευστικές Οδοί	Αρσενικό, κάδμιο, νικέλιο, χρώμιο
Ήπαρ (σηκώτι)	Σελήνιο, νικέλιο, χρώμιο, αρσενικό
Νεφροί	Υδράργυρος, κάδμιο, αρσενικό
Λίπος	Κάδμιο
Οστά	Κάδμιο, μόλυβδος, υδράργυρος
*Όργανα που επηρρεάζονται από τα στοιχεία

Σε αυτό το σημείο σας παρουσιάζουμε την οδηγία της Ε.Ε. περί ρυπάνσεως:

                 Οδηγία 76/464/ΕΟΚ έχει κωδικοποιηθεί ως 2006/11/ΕΚ

     Η οδηγία 76/464/ΕΟΚ της 4ης Μαΐου 1976 περί ρυπάνσεως που προκαλείται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον της Κοινότητας ήταν μια από τις πρώτες οδηγίες που σχετίζονται με το νερό που πρέπει να ληφθούν. Είχε τον φιλόδοξο στόχο της ρύθμισης πιθανής ρύπανσης από υδρόβια χιλιάδες χημικές ουσίες που έχουν ήδη παραχθεί στην Ευρώπη εκείνη την εποχή. Η οδηγία καλύπτει τις απορρίψεις σε εσωτερικά επιφανειακά ύδατα, τα χωρικά ύδατα, εσωτερικών παράκτιων υδάτων και των υπογείων υδάτων . Το 1980 η προστασία των υπόγειων υδάτων ελήφθη από 76/464/ΕΟΚ και διέπονται από την ειδική οδηγία του Συμβουλίου 80/68/ΕΟΚ ( 1 ) σχετικά με την προστασία των υπογείων υδάτων από τη ρύπανση που προκαλείται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες .

Η οδηγία εισήγαγε την έννοια του καταλόγου Ι και ΙΙ κατάλογο ουσιών, οι οποίες απαριθμούνται στο παράρτημα της οδηγίας, και οι οποίες αναλύονται παρακάτω.

Ο σκοπός της οδηγίας είναι η εξάλειψη της ρύπανσης από κατάλογο Ι ουσίες και να μειώσει τη ρύπανση από τον κατάλογο ΙΙ ουσίες.

Λίστα «Έχω κατάλογο υποψηφίων» Ι και

Ο κατάλογος Ι περιλαμβάνει μια σειρά από ομάδες και τις οικογένειες των ρύπων από τις οποίες ορισμένες μεμονωμένες ουσίες που επρόκειτο να επιλεγεί με βάση τους

επιμονή,

τοξικότητα και

βιοσυσσώρευση.

Το 1982, η Επιτροπή ανακοίνωσε μια λίστα στο Συμβούλιο (ΕΕ C 176 της 14ης Ιουλίου 1982, σ. 3.), Που περιελάμβανε 129 « κατάλογο υποψήφιων ουσιών εγώ ". Τρεις περισσότερες ουσίες στη συνέχεια θα προστεθεί στη λίστα, ώστε το σύνολο έως 132.

Ειδικές οδηγίες για τον κατάλογο Ι ουσίες

Μέχρι τώρα, 17 μεμονωμένες ουσίες της « κατάλογο υποψήφιων εγώ "έχουν ρυθμιστεί σε πέντε ειδικές οδηγίες (που ονομάζονται επίσης «κόρη» οδηγιών ) οριακές τιμές για τις εκπομπές και ποιοτικών στόχων σε κοινοτικό επίπεδο. Οι οδηγίες αυτές ήταν οι πρώτες ελάχιστες υποχρεωτικές απαιτήσεις για μια προσέγγιση που θα βασίζεται στις βέλτιστες τεχνικά μέσα (αργότερα γνωστό ως βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές ή ΒΔΤ).

Η ρύθμιση των άλλων « κατάλογο υποψήφιων ουσιών που "ανεστάλη στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εξαιτίας της προετοιμασίας ενός πιο συνεκτικού και ολοκληρωμένου συστήματος αδειοδότησης για βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Το 1996, η οδηγία για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, η οδηγία ΟΠΕΡ (96/61/ΕΚ ( 2 )) υιοθετήθηκε. Η οδηγία περιλαμβάνει τις οριακές τιμές εκπομπών για τον κατάλογο Ι ουσίες, 18 από τις ειδικές οδηγίες, τις ελάχιστες απαιτήσεις για μεγάλες εγκαταστάσεις.

Κατάλογος ΙΙ - προγράμματα μείωσης της ρύπανσης (άρθρο 7 της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ)

Κατάλογος ΙΙ περιλαμβάνει τις ομάδες και τις οικογένειες των ουσιών που έχουν ολέθριες επιπτώσεις στο υδάτινο περιβάλλον. Αποτελείται επίσης από όλες τις μεμονωμένες ουσίες του καταλόγου Ι που δεν έχουν ακόμη ρυθμιστεί σε κοινοτικό επίπεδο ακόμα. Δεδομένου ότι υπάρχουν μόνο 17 «πραγματικές» κατάλογο Ι ουσίες, όλα τα άλλα 114 ουσιών του « κατάλογο υποψήφιων εγώ »και οι ομάδες και οι οικογένειες των ουσιών που απαριθμούνται στον κατάλογο Ι, πρέπει να θεωρούνται ως ουσίες του καταλόγου II . Για τους ρύπους του καταλόγου ΙΙ, τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν προγράμματα μείωσης της ρύπανσης , συμπεριλαμβανομένων των στόχων ποιότητας του νερού σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ.

Η πρόοδος για την ορθή εφαρμογή κατάλογο ΙΙ ουσίες που ρυθμίζονται σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας αποδείχθηκε να είναι πολύ αργή. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει εναντίον των περισσότερων κρατών μελών. Οι περισσότερες από τις περιπτώσεις που βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και υπήρξαν ήδη αρκετές αποφάσεις κατά κρατών μελών.

Η Επιτροπή αξιολόγησε πρόσφατα τα προγράμματα μείωσης της ρύπανσης σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ σε όλα τα κράτη μέλη. Μια πρώτη έκθεση εκπονήθηκε το 2001 με τίτλο  "Αξιολόγηση των προγραμμάτων σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ του Συμβουλίου" ) . Δύο νέες εκθέσεις είναι τώρα διαθέσιμες για την εφαρμογή της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ κατά τη μεταβατική περίοδο: «Προγράμματα μείωση της ρύπανσης στην Ευρώπη: Ενημέρωση έκθεση "σχετικά με την αξιολόγηση των προγραμμάτων σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ" και " Επιτεύγματα και τα εμπόδια στην εφαρμογή της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ του Συμβουλίου "σχετικά με τον έλεγχο των υδρόβιων ρύπανσης από επικίνδυνες ουσίες (1976-2002)" .

Μετάβαση στην οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα

Η οδηγία 76/464/ΕΟΚ του Συμβουλίου έχει ενσωματωθεί στην οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα .

Άρθρο 22 σε συνδυασμό με το άρθρο 16 της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα (2000/60/ΕΚ), που ορίζονται με τις μεταβατικές διατάξεις για την υφιστάμενη οδηγία για τις απορρίψεις ορισμένων επικίνδυνων ουσιών (76/464/ΕΟΚ).

Εν ολίγοις, οι διατάξεις έχουν ως εξής: 

Το άρθρο 6 της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ σχετικά με τα όρια εκπομπών και πρότυπα ποιότητας για τη λίστα που καταργήθηκε με την έναρξη ισχύος της οδηγίας 2000/60/ΕΚ?

Από 13 Ιαν. του 2009 και μετά, του παραρτήματος Χ της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα αντικαθίσταται από το παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 2008/105/ΕΚ (Άρθρο 10 της οδηγίας 2008/105/ΕΚ). Το νέο παράρτημα Χ αντικαθιστά τον πρώτο κατάλογο των ουσιών προτεραιότητας (απόφαση αριθ. 2455/2001/ΕΚ) και ως εκ τούτου το «κατάλογο υποψήφιων μου"

Από 13 Ιαν. του 2009 και μετά, τα πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος ρυθμίζονται από τις ειδικές οδηγίες (ονομάζεται επίσης "κόρη" οδηγίες) είναι και απαριθμούνται στο παράρτημα IX της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα που καταργήθηκε από εκείνες που καθορίζονται στο μέρος Α του Παραρτήματος Ι της νέας οδηγίας (άρθρο 11, της οδηγίας 2008/105/ΕΚ)?

Τα εναπομένοντα τμήματα των οδηγιών που παρατίθενται στο παράρτημα IX της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα θα πρέπει να καταργηθεί από τις 22 Δεκεμβρίου 2012 και έπειτα, σύμφωνα με το άρθρο 12 (1) της οδηγίας 2008/105/ΕΚ?

Περιβαλλοντικά πρότυπα ποιότητας που έχουν θεσπίσει στο πλαίσιο του πρώτου σχεδίων διαχείρισης ποτάμιας λεκάνης (ΣΔΛΑΠ) πρέπει να είναι τουλάχιστον εξίσου αυστηροί με εκείνους που απαιτούνται για την εφαρμογή της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ (άρθρο 22 (6) της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα)?

Μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου 2012, οι υποχρεώσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων θα πρέπει να πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 5, 8 και 15 της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα (άρθρο 12 (2) της οδηγίας 2008/105/ΕΚ).

Σύμφωνα με την οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα, τα κράτη μέλη καθορίζουν επίσης τα πρότυπα ποιότητας (σύμφωνα με το παράρτημα V σημείο 1.2.6) για την λεκάνη απορροής ποταμού συγκεκριμένους ρύπους (που απαριθμούνται στο παράρτημα VIII, σημείο 1-9) και θα αναλάβουν δράση για την επίτευξη αυτών των προτύπων ποιότητας μέχρι το 2015 ως μέρος της οικολογικής κατάστασης (άρθρο 4, 11 και το παράρτημα V σημείο 1.3, ΟΠΥ). Για το σκοπό αυτό, ένα πρόγραμμα μέτρων (σύμφωνα με το άρθρο 11) πρέπει να είναι έτοιμα μέχρι το 2009, και τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2012. Η διαδικασία αυτή θα αντικαταστήσει την οδηγία 76/464/ΕΟΚ, στη συνέχεια, μετά την πλήρη κατάργησή της το Δεκέμβριο του 2013...