ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και οι κονδυλοφόροι της ξεγυμνώθηκαν.
Από το «η επιχείρηση δεν είναι φλουρί Κωνσταντινάτο, δεν είναι περιζήτητη νύφη, είναι μία ζημιογόνα με πολλές παθογένειες επιχείρηση». Τώρα έγινε «χρυσωρυχείο».
Τελικά δεν μας είπαν:
* «Η γαλοπούλα που έπαιρναν οι εργαζόμενοι έφαγε τη επιχείρηση ή το στημένο πρόστιμο των «κρατικών ενισχύσεων» που δεν πήρε ποτέ, αλλά της αποδόθηκε και τελικά μετά την εκποίηση το διαγράφουν;
* «Οι μισθοί των εργαζομένων έκαναν τη επιχείρηση ζημιογόνα» ή οι διορισμένες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις διοικήσεις που εξυπηρετούσαν μεγάλα, ξένα και ντόπια συμφέροντα;(Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίοδος 2004 – 2009. Πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ διαφυγόντα κέρδη).
* «Η επιχείρηση είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο που χρωστάει 350 εκατομμύρια στη ΔΕΗ» ή η συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να υπερδιπλασιάσει το κόστος της ενέργειας στα 78 ευρώ την μεγαβατώρα (σε άλλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις τη δίνει 30 ευρώ) υπερχρέωσε την επιχείρηση στη μέτοχο της ΔΕΗ;
Συν/σες και συνάδελφοι,
σε όλοι την χώρα και το εξωτερικό. Η κυβέρνηση, ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, της ελληνικής οικονομίας και του λαού, διακήρυξε τους δύο εγκληματικούς διαγωνισμούς για την εκποίησή της. «Παίζοντας» τη συνέχιση της λειτουργίας της σε «τηλεκατευθυνόμενα ζάρια», χαρίζει όλα τα φιλέτα της στο κεφάλαιο. Με «εγγύηση το ποσό των 50 εκατομμυρίων ευρώ», χωρίς καμία δέσμευση για τη συνέχιση της λειτουργίας της και τα δικαιώματα των εργαζομένων, κάνει κυριολεκτικά δώρο περιουσία συνολικού ύψους πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένα:
Η συνολική αξία των μεταλλευμάτων, μέσα από τα δικά τους businessplan, ξεπερνάει τα 20 δισεκατομμύρια (θυμίζουμε ότι η χώρα μας έχει στο υπέδαφος της το 90% των κοιτασμάτων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση). Αν αυτά αξιοποιηθούν όπως γινόταν μέχρι σήμερα αυτή η αξία πολλαπλασιάζεται. Αν αξιοποιηθούν σύμφωνα με τις προτάσεις των εργαζομένων, όπως είναι η παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα, η παράλληλη με την πυρομεταλλουργία, κατεργασία και με υδρομεταλλουργία όπου θα διαχωρίζεται και το κοβάλτιο, η κατασκευή μπαταριών και διαφόρων τελικών προϊόντων, αυτήν η αξία γίνεται ανεκτίμητη υπεραξία τρισεκατομμυρίων ευρώ για την Ελληνική οικονομία, με δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας για τουλάχιστον τα επόμενα 70 χρόνια, με σταθερή δουλειά και δικαιώματα. Αντί αυτού πουθενά δεν υπάρχουν οι εργαζόμενοι. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει φαγοπότι για τους λίγους. Απολύσεις, μαρασμό και εξαθλίωση για τους πολλούς.
Σκραπ σιδηρονικελίου, πλούσιο μετάλλευμα στην Καστοριά, άλλα υποπροϊόντα, 2 εκατομμύρια τόνους πλούσιας σκόνης σε σιδηρονικελιο ,υλικά που είναι διαθέσιμα και ετοιμοπαράδοτα αυτή την στιγμή, έχουν συνολική αξία πάνω από 60 εκατομμύρια ευρώ έτσι όπως είναι, αν τα κατεργαστούν η αξία του περνάει τα 500 εκατομμύρια ευρώ.
Στην περιοχή Λιάβδα της Λάρυμνας έχει ιδιωτικό ΧΥΤΑ για την απόθεση της σκουριάς. Το κόστος του ξεπέρασε τα 15 εκατομμύρια ευρώ και μέχρι σήμερα είναι «παρθένο». Το χαρίζουν, ξεχωριστά από το εργοστάσιο ως «αγροτεμάχιο». Στην περιοχή της Εύβοιας το τριβείο μεταλλεύματος και ο ταινιόδρομος 7 km είναι επένδυση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Το χαρίζουν ως «γενικό εξοπλισμό στα λοιπά οικόπεδα».
Εκποιούν όλα τα φιλέτα της επιχείρησης και του ορυκτού πλούτου της χώρας μας. Πάνω από 1 εκατομμύριο στρέμματα γη όπου μέσα σε αυτά υπάρχουν παρθένα κοιτάσματα, υπάρχουν εγκαταστάσεις, εξοπλισμός, μηχανήματα και υλικά. Σπάνε την επιχείρηση σε 3, ίσως στην συνέχεια και περισσότερα κομμάτια. Προωθούν ή στην καλύτερη περίπτωση «παίζουν στα ζάρια» το οριστικό κλείσιμο. Σπάνε τον παραγωγικό καθετοποιημένο ιστό. Εκποιούν τα μεταλλεύματα. Παίρνουν τον κινητό εξοπλισμό, τα ανταλλακτικά κτλπ από το εργοστάσιο αφήνοντας το ντουβάρια.
Το Λιγνιτωρυχείο Σερβίων και ένα κομμάτι της Εύβοια το κρατούν ως «κακό κομμάτι» για την ομηρία των εργαζομένων και για την εξυπηρέτηση των μεγαλοπιστωτών. Ενώ το κεφαλαίο «ακονίζει τις μασέλες» για το φαγοπότι που του στρώνει η Κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι ζούμε στην ανασφάλεια. Μέσα από τα λεγόμενα της ειδικής διαχείρισης και της Κυβέρνησης: «τα χρήματα για μισθοδοσία και λειτουργικά έξοδα φτάνουν, αυστηρά και με δίαιτα μέχρι τέλος του έτους. Για να συνεχίσει η λειτουργία της επιχείρησης χρειάζεται χρηματοδότηση την οποία η Κυβέρνηση απέρριψε».
Δεν γνωρίζουμε αν η επιχείρηση θα συνεχίσει να λειτουργεί, τι θα γίνουν οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα μας. Στους συναδέλφους στις εργολαβίες ο δουλέμπορος ήδη έχει αρχίσει και κοινοποιεί προειδοποιήσεις απολύσεων. Παράλληλα με αυτήν την πραγματικότητα, ζούμε την γελοιότητα της παραπληροφόρησης. Γνωστοί «παπαγάλοι» από το στελεχικό δυναμικό της επιχείρησης και παρατρεχάμενοι φίλοι προσκείμενοι στην κυβέρνηση, σουλατσάρουν και καλλιεργούν ότι «η επιχείρηση πήρε χρήματα και παράταση». (Αν έχουν κάτι το επίσημο, δεν έχουν παρά να βάλουν την υπογραφή τους σε μία ανακοίνωση και να ενημερώσουν τους εργαζόμενους. Αν όχι, να το βουλώσουν γιατί θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. )
Συναδέλφισσες και συν/λφοι της επιχείρησης,
σε όλη την χώρα και το εξωτερικό. ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΤΡΟΠΟ!
Αν η κυβέρνηση νομίζει ότι με την ανακοίνωση των διαγωνισμών θα ξεμπερδέψει μαζί μας είναι βαθιά γελασμένη. Νόμιζε ότι ο δρόμος της πολιτικής της που ξεπουλάει τη επιχείρηση και αφήνει στον αέρα τους εργαζόμενους θα ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα…1 χρόνο τώρα, έφαγε τα μούτρα της, δεν την αφήσαμε σε «χλωρό κλαρί». Κλείστε τα αυτιά σας στις φωνές που λένε ότι «με τους αγώνες δεν κάναμε τίποτα μέχρι σήμερα». Σε αυτό ποντάρει η κυβέρνηση για να καταφέρει αυτό που δεν κατάφερε 1 χρόνο, να περάσει τους σχεδιασμούς της με τους εργαζόμενους στη γωνιά. Γι’ αυτό πουθενά δε μας αναφέρουν στα κείμενα των διαγωνισμών, μας θεωρούν «βαρίδια». Αν δεν είχαμε αγωνιστεί τώρα θα μας είχαν ήδη πετάξει στον δρόμο. Αυτή και μόνο αυτή είναι η αλήθεια. Κάθε συνάδελφος μπορεί και πρέπει να αναλογιστεί: Χωρίς τον αγώνα μας θα ήμασταν σήμερα μέσα στο εργοστάσιο να παλεύουμε για το δικαίωμά μας στη δουλειά ή θα περιπλανιόμασταν στην ανασφάλεια;
Αν «καθόμασταν στα αυγά μας» θα αποτρέπονταν οι απολύσεις των συναδέλφων στα δουλεμπορικά των εργολάβων; Αν ακούγαμε τους λυτούς και δεμένους της κυβέρνησης μέσα και έξω από το εργοστάσιο που διατυμπάνιζαν την «εξασφάλιση των θέσεων εργασίας» θα ήμασταν τώρα σε θέση να δώσουμε σα μια γροθιά τη μάχη μέχρι το τέλος; Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι βρήκε ευκαιρία, με την έξαρση της πανδημίας, να ολοκληρώσει το έγκλημα, είναι στο χέρι μας να τη διαψεύσουμε. Και έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε για να μπορεί να κοιτάει ο ένας τον άλλο στα μάτια. Για να μπορούμε να μπαίνουμε στο σπίτι μας με ψηλά το κεφάλι και να στεκόμαστε περήφανοι μπροστά στις οικογένειές μας, στους εργαζόμενους από όλη τη χώρα που μας συμπαραστέκονται και θα το κάνουν ακόμα περισσότερο αν τους το ζητήσουμε.
Όλοι αυτοί μας φέρνουν σαν παράδειγμα για τη μαχητικότητα, την αντοχή μας, την ανυποχώρητη στάση μας. Είναι στο χέρι μας τα παραδείγματα αυτά να πολλαπλασιαστούν. Είναι στο χέρι μας να μην επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να δίνει χάρισμα στο κεφάλαιο τον πλούτο του λαού, αυτοί να τρώνε με 10 μασέλες και εμάς που έχουμε δώσει το αίμα και τον ιδρώτα μας για τη λειτουργία της επιχείρησης να μας πετάξουν στο δρόμο σα στυμμένες λεμονόκουπες.
Συνάδελφοι, Είμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή του αγώνα μας.
Τώρα δεν έχουμε την πολυτέλεια για αυταπάτες, καθυστερήσεις, ταλαντεύσεις. Τώρα όλοι στον αγώνα, κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Τώρα απευθυνόμαστε στο λαό της περιοχής, στους εργαζόμενους, για να εκφραστεί η πιο πλατιά αλληλεγγύη στον αγώνα μας. Συσπειρωμένοι στα σωματεία μας, θα επιβάλλουμε τη συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της επιχείρησης και την εξασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων μας.
Ετοιμαζόμαστε για μαζικές γενικές συνελεύσεις όπου θα γίνει αναλυτική ενημέρωση. Από κοινού και συλλογικά, με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, θα παρθούν νέες αποφάσεις κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων.
ΈΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ! ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
Αυτό και μόνο αυτό μπορεί και είναι εγγύηση για να βγούμε νικητές.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου