Στην Ιτέα Φωκίδας, η πρώτη μου ανάσα, χειμώνα του 1950.
Εκεί οσφραινόμουν το φύκι της θάλασσας, την ανθισμένη τζιτζιφιά κι αργότερα τον ανθό της νεραντζιάς.
Τελείωσα το Λύκειο στο Γιάγτζειο – Δελμούζιο Γυμνάσιο Άμφισσας και αργότερα τη Μέση Τεχνική Σχολή Εργοδηγών Δομικών έργων.
Εργάσθηκα για μια 35ετία, σε μεταλλευτική εταιρεία της περιοχής μας.
Σπούδασα τον άνθρωπο με τις αδυναμίες του και το πείσμα του, το πάθος και την απάθειά του, τα ψέματα του προς τους άλλους αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό, τον αγώνα του για το ψωμί ή το παντεσπάνι του.
Μικρός ο τόπος, οι ιστορίες -με ή χωρίς ουρά- με προβλημάτιζαν και με έκαναν να σκέπτομαι, να αναλύω και να κατανοώ. Αργότερα, συναισθήματα και εικόνες τα μετέφερα με το πινέλο μου σε μουσαμάδες. Χρώματα και εμπνεύσεις μου πέρασαν στην κατασκευή κοσμημάτων.
Τα ταξίδια μου και η αστρολογία, σαν χόμπι και σαν απόλαυση, μου κάλυψαν το ερευνητικό μου πνεύμα. Έμαθα πώς ζουν και σκέπτονται οι άλλοι και κατάλαβα τη μοναδικότητα και μηδενικότητα του καθένα μας.
Πέρασα στη Λογοτεχνία, για να εκφραστώ, να παίξω με τους ήρωές μου και να μοιρασθώ μαζί σας όποιο συναίσθημα, όποιο προβληματισμό μου.
Ρούλα Βούλγαρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου