Ανασκευάστηκε το άρθρο 24 - καθαιρούνται οι αιρετοί που βαρύνονται με κακούργημα...

  

Επικράτησε η θέση του «πράσινου» Γ. Ντόλιου για την αργία των αιρετών που βαρύνονται με κακούργημα

tovima

     Μετά από την διάσταση στο εσωτερικό της Κ.Ο. του ΠαΣοΚ έγινε αποδεκτή

 η διαφωνία που είχε διατυπώσει

   Η επιμονή του Γ. Ντόλιου ώθησε σε εξεύρεση συμφωνίας όσον αφορά την διατύπωση που θα έπρεπε να περιλαμβάνεται στο επίμαχο άρθρο ώστε να μην αφήνει ανοιχτό «παράθυρο» για τους αιρετούς που έχουν κατηγορηθεί για κακούργημα.


  Με νομοθετική βελτίωση που κατατέθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών κ. Λ. Γρηγοράκο λίγο πριν την ψήφιση επί του συνόλου του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών για επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητάς του, λύθηκε ο «γόρδιος δεσμός» για το άρθρο που όριζε ότι οι αιρετοί που ελέγχονται από τη δικαιοσύνη τίθενται σε αργία μόνο όταν υπάρχει τελεσίδικη απόφαση σε περίπτωση πλημμελημάτων και όταν υπάρχει πρωτόδικη απόφαση σε περίπτωση κακουργημάτων και όχι αυτοδικαίως, όπως ίσχυε. Το δεύτερο σκέλος της ρύθμισης αυτής προκάλεσε την αντίδραση του βουλευτή του ΠαΣοΚ κ. Γ. Ντόλιου ο οποίος δήλωσε ότι θα καταψηφίσει το άρθρο, ερχόμενος έτσι σε αντίθεση με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος κ. Π. Κουκουλόπουλο. Ωστόσο, η επιμονή του ώθησε σε εξεύρεση συμφωνίας όσον αφορά την διατύπωση που θα έπρεπε να περιλαμβάνεται στο επίμαχο άρθρο ώστε να μην αφήνει ανοιχτό «παράθυρο» για τους αιρετούς που έχουν κατηγορηθεί για κακούργημα.

Η διαφωνία του κ. Ντόλιου, σε ό,τι αφορά τον χρόνο που χρειάζεται για να υπάρξει ένα αμετάκλητο βούλευμα για παραπομπή σε κακούργημα και τον χρόνο που χρειάζεται κατά μέσον όρο μέχρι να βγει η πρωτόδικη απόφαση, ήταν ότι «για όλους τους δημάρχους, όλους τους αιρετούς οι οποίοι θα παραπεμφθούν για κακούργημα, από την ημέρα που θα ξεκινήσει η διαδικασία μέχρι να βγει η πρωτόδικη απόφαση, θα έχει ολοκληρωθεί όχι μία, αλλά ίσως και δύο θητείες τους». Στο πνεύμα αυτό ο κ. Ντόλιος ζήτησε για τα κακουργήματα οι αιρετοί να τίθενται σε αργία όταν η παραπομπή έχει γίνει με αμετάκλητο βούλευμα και έχουν εξαντληθεί οι προσφυγές.

Έτσι, ο κ. Γρηγοράκος μετά από την σχετική ενδοκυβερνητική συνεννόηση έφερε νομοτεχνική βελτίωση σύμφωνα με την οποία το επίμαχο άρθρο διατυπώνεται ως εξής: «Εάν εκδοθεί τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου, για τα πλημμελήματα της προηγούμενης παραγράφου ή καταδικαστική απόφαση σε πρώτο βαθμό για κακουργήματα, ο Ελεγκτής Νομιμότητας οφείλει να θέσει τον καταδικασθέντα σε κατάσταση αργίας.

 Η αυτοδίκαιη θέση σε αργία επιβάλλεται με την ίδια διαδικασία και σε περίπτωση αμετάκλητης παραπομπής για κακούργημα, εάν έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση. Εάν εκδοθεί τελεσίδικη αθωωτική απόφαση, οπότε και αίρεται αυτοδικαίως, η αργία και το διοικητικό μέτρο θεωρείται ως ουδέποτε επιβληθέν. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται αναδρομικά η αντιμισθία του αποκατασταθέντος από του χρόνου εκδόσεως της διαπιστωτικής σε βάρους του πράξης»...