Η Τομεακή Επιτροπή Φωκίδας του ΚΚΕ για την επίθεση της «ΕΛΜΙΝ Βωξίτες» στους εργάτες...

Οι τελευταίες εξελίξεις στα μεταλλεία της «ΕΛΜΙΝ Βωξίτες», με την εργοδοτική αυθαιρεσία να οργιάζει σε ζητήματα καταπάτησης στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων όπως χορήγηση υποχρεωτικών αδειών και ρεπό κατά το δοκούν, συνεχείς μειώσεις αποδοχών, συνέχιση λειτουργίας στοών με ελλιπή μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργατών, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα θα γίνει πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
 Η εργοδοσία για να πιάσει τους φιλόδοξους στόχους παραγωγής για το 2017 ξηλώνει εργατικές κατακτήσεις χρονών, δεν διστάζει να θέσει σε κίνδυνο ακόμα και την σωματική ακεραιότητα των εργατών. 
  Λειτουργώντας για λογαριασμό όλων των μεγαλοεργοδοτών προσπαθεί να επιβάλλει άκρα του τάφου σιωπή όχι μόνο στα μεταλλεία αλλά και στους υπόλοιπους εργασιακούς χώρους στην περιοχή. Επιτίθεται συνεχώς στους εργαζόμενους και το επιχειρησιακό τους σωματείο επειδή σηκώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Παρεμβαίνει ωμά ακόμα και στη λειτουργία του σωματείου, προσπαθεί με τη λογική του διαίρει και βασίλευε να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στους εργάτες.

    Τη θρασύτητα με την οποία επιτίθεται στους εργάτες η εταιρία την αντλεί από τη στήριξη που της παρέχει η κυβέρνηση, κάνοντας τα στραβά μάτια στην παραβίαση έστω και αυτής της κουτσουρεμένης εργατικής και μεταλλευτικής νομοθεσίας που υπάρχει σήμερα. 
 Η στήριξη πηγάζει από τον ένα και μοναδικό κοινό στόχο που έχουν μεγαλοεργοδοσία και κράτος: την ανάκαμψη των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή είναι όμως η καπιταλιστική ανάπτυξη. Αυτή είναι η ανάπτυξη που υπηρετεί η κυβέρνηση της «δήθεν» αριστεράς. Το φως στο τούνελ που βλέπει στο βάθος, είναι φως για τα κέρδη των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων όπως της «ΕΛΜΙΝ Βωξίτες». Για τους εργάτες, τους πραγματικούς παράγωγους του πλούτου η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι το απόλυτο σκοτάδι.

   Οι εργάτες στα μεταλλεία πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα, να προβληματίζονται για το τι τους περιμένει όταν ακούν τις μεγαλοστομίες των κυβερνητικών και τοπικών παραγόντων περί «ανάπτυξης». 
 Ανάπτυξη προς όφελος του λαού δεν πρόκειται να υπάρξει όσο τα εργοστάσια, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής ανήκουν στους καπιταλιστές. Αντί ο ορυκτός πλούτος να αποτελεί πηγή ευημερίας για τον λαό της περιοχής και όλης της χώρας, σήμερα μετατρέπεται σε μέσο στυγνής εκμετάλλευσης των εργατών και αποκόμισης τεράστιων κερδών όταν βρίσκεται στα χέρια μια χούφτας κηφήνων, στα χέρια του κάθε Πολυχρονόπουλου σήμερα, χθες του Κυριακόπουλου κ.α. 

  Να σκεφτούν σοβαρά πως η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ θα ήταν προς το συμφέρον τους αλλά και ολόκληρου του λαού εάν η εξουσία βρισκόταν στα χέρια της εργατικής τάξης, σε ένα κράτος όπου τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις ήταν κοινωνική ιδιοκτησία άρα και ο πλούτος που παράγεται.