Η «υγεία» σήμερα
Η έννοια της υγείας διαχρονικά, αν και έχει προσεγγισθεί
με πάρα πολλούς τρόπους, φαίνεται ότι είναι έννοια
σύνθετη, πολυπαραγοντιακή και ίσως τελικά υποκειμενική.
Πάντως ένα είναι σίγουρο, ότι ακολουθεί τις εξελίξεις της
ανθρωπότητας, είτε είναι αυτές κοινωνικές, τεχνολογικές αλλά και οικονομικές.
Η
εξέλιξη της οικονομικής κρίσης, Παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, έχει
άμεση σχέση με παράγοντες εξωγενείς
που επηρεάζουν την ποιότητα της υγείας και η προτεραιότητα της πολιτείας, θα
πρέπει να είναι προς την διασφάλιση κατ' αρχήν του Κοινωνικού Κράτους και του
Κράτους Προνοίας.
Τα
προβλήματα στον χώρο της υγείας το τελευταίο χρονικό διάστημα κυρίως λόγω της
οικονομικής αστάθειας, έχουν αυξηθεί, επιπροσθέτως παρατηρούνται στοιχεία και
χαρακτηριστικά χρόνιας στρέβλωσης και καθυστέρησης στην υλοποίηση του οράματος
ενός κράτους πρόνοιας για τους πολίτες του.
Η
οργάνωση, ανάπτυξη και η υλοποίηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αποτελούσε
πάντοτε και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έναν από τους κύριους στόχους των κυβερνήσεων με παρεμβάσεις και ενισχύσεις
στον Τομέα Υγείας. Ένας αντικειμενικός κριτής θα μπορούσε να παρατήρηση ότι
όλοι οι υπεύθυνοι για την «υγεία» σε άλλοτε άλλο βαθμό, προσπάθησαν και
συνέβαλαν στην ανάπτυξη και εξέλιξη του κοινωνικού κράτους.
Πέραν
των ανωτέρω όμως, ως στρατηγικούς
στόχους στον Τομέα Υγείας κάτω από τις παρούσες συνθήκες, θα πρότεινα πρώτον την πρόσληψη προσωπικού δεύτερον την οργάνωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) και
την υλοποίηση της (30 χρόνια και δεν έχει γίνει τίποτε) και τρίτον την διαμόρφωση
της φαρμακευτικής δαπάνης σε ρεαλιστικά μεγέθη, που να ανταποκρίνονται στην
μείωση των συντάξεων και των λοιπών αποδοχών των εργαζομένων πολίτων στην
συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Αναλύοντας περαιτέρω τα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά των προβλημάτων, στον χώρο της υγείας του Ελληνικού
πληθυσμού σήμερα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι
η έλλειψη του προσωπικού,
δηλαδή η αναλογία
και κατανομή των ειδικών ιατρών, η λειτουργία των νοσηλευτικών υπηρεσιών η έλλειψη του νοσηλευτικού προσωπικούκαι
η μείωση της υλικοτεχνικής δομής,δηλαδή η έλλειψη
εξειδικευμένων μηχανήματων είναι τα βασικά εκείνα στοιχεία που
δημιουργούν την μείωση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας.
Στο σημείο
αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι ιεραρχικά η έλλειψη του νοσηλευτικούπροσωπικού
αξιολογείται ως μέιζον θέμα.
Κάτω από τις παρούσες συνθήκες ,που η
οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σαφώς την υγεία του Ελληνικού πληθυσμού, ένα επιπλέον στοιχείο προκειμένου να βελτιωθεί η απόδοση και η
αποτελεσματικότητα υπηρεσιών υγείας, είναι η αξιολόγησης αυτών.
Η βάση της
αξιολόγησης των υπηρεσιών υγείας, μπορεί να γίνει με τα βασικά κριτήρια της
ισότητας- αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας αυτών.
Τα παραπάνω μπορούν να
ικανοποιήσουν ομάδες που εμπλέκονται στην «υγεία» όπως ασθενείς, επαγγελματίες υγείας, νοσοκομεία ως δομές,
ασφαλιστικούς φορείς και προμηθευτές.
Θα μπορούσε κάνεις να θεωρήσει ότι τεχνικά
θέματα όπως ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός, η διοίκηση, οργάνωση και στελέχωση
ενός νοσοκομείο επηρεάζουν την ποιότητα της υγείας, έχοντας ξεχωριστή σημασία,
αφού ουσιαστικά δημιουργούν οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για τον ίδιο τον
ασθενή ίσως και τον ιατρό στο πλαίσιο του κράτους και του κοινωνικού συνόλου.
Τελικά το επίπεδο υγείας ενός πληθυσμού
επηρεάζεται από τη σύνθετη αλληλεπίδραση διάφορων καθοριστικών παραγόντων, οι
οποίοι είναι προσωπικοί, κοινωνικοί, οικονομικοί ακόμη και περιβαλλοντικοί.
Στην
Ελλάδασήμερα θα πρέπει να περιορίσουμε, στο βαθμό που είναι δυνατόνόλες τις προβληματικές
παραμέτρους και να βάλουμε άμεσα τις προτεραιότητες, που θα βελτιώσουν την ποιότητα
των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου