Γ. Ιωσηφίδης: Να τσακίσουμε αφεντικά και πολιτικές που τους θρέφουν...

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΥΡΩΣΗΣ του ΔΗΜΟΥ ΔΕΛΦΩΝ

 προς τους εκλεγμένους συμβούλους της Τοπικής Διοίκησης (ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ 

και ΤΟΠΙΚΗΣ)

   Αλήθεια, πρέπει κανείς με θάρρος να αναρωτηθεί, αν θέλουμε εδώ, στην περιοχή μας, μια δουλεμπορική εταιρεία, όπως η ΚΕΡΝΕΟΣ που ήδη έχει επιβάλει καθεστώς τοπικής κυβέρνησης, προωθώντας νόμους που είναι σε πλήρη αντίθεση της τοπικής- και όχι μόνο- κοινωνίας, εκμεταλλευόμενη τον δικό μας λαϊκό πλούτο, το βωξίτη; 

   Τι ακριβώς κάνει  εδώ; Με χρήματα (τα περισσότερα δικά μας είναι, κλεμμένα από μισθούς και πιθανές επιδοτήσεις ) αγοράσανε τον δικό μας βωξίτη, τον πλούτο μας,(αυτοί και οι Γάλλοι δανειστές που έτσι κι αλλιώς μας ρουφάνε το αίμα) και επιβάλλανε τη δική τους εξουσία στον τόπο μας.

   Και ποια είναι η δική τους εξουσία;

   Απόλυτη ασυδοσία. Απολύει όποιον θέλει, όποτε θέλει, όπως θέλει,  πετώντας

 και την δικαιολογία «είσαι βαρίδιο στο αερόστατό μου και δεν μου κάνεις. 

Θέλω να πάρουν ύψος

 τα κέρδη μου!». 

Θα μας πουν  ότι είναι νόμιμοι! 

 Φρόντισαν να τους νομιμοποιήσουν  οι  διοικητικοί υπάλληλοί τους στην τοπική και κεντρική εξουσία στο  παρελθόν αλλά και τώρα. Οι γνωστές συγκυβερνήσεις που φροντίζουν για την ευημερία μας, για το καλό μας, όπως και για την υγεία μας

 εξ άλλου.  

   Μειώνουν  μισθούς, επιδόματα, με τους ίδιους νόμους που ζητάν να υπογράψουν 

οι εργαζόμενοι, επαίσχυντες συμβάσεις εργασίας, όπου το μόνο που λείπει από αυτές, 

είναι οι αλυσίδες στα πόδια τους. Τους νομιμοποιούν οι νόμοι  που κρατούν σε ισχύ 

οι κυβερνώντες όπου ο νόμιμος μισθός είναι ΜΟΝΟ αυτός που  οι εργοδότες θέλουν 

να δώσουν. 

  Οι νόμοι που διέλυσαν τις κλαδικές συμβάσεις, που επέβαλλαν την μετενέργεια, που όρισαν μισθούς των 586,08 ευρώ προς δόξα των αεροστάτων τους, για να συνεχίσουν

 αυτά να κερδίζουν ύψος, όπως και τα κέρδη τους.

   Δουλεύουν οι υπόγειοι εργαζόμενοι, με χίλιους δύο κινδύνους, με τους μεταλλευτικούς κανονισμούς που φρόντισαν να κόψουν και να ράψουν οι πιο πάνω, στα μέτρα όλων των αφεντάδων του δικού μας ορυκτού πλούτου!

   Καλούν  κάθε τόσο τους εργαζόμενους, για δήθεν διάλογο, όπου το μόνο που κυριαρχεί είναι ο φόβος και ο δικός τους μονόλογος και ως φιλεύσπλαχνα αφεντικά, τους χαρίζουν

 το μεροκάματο, επιβάλλοντας παράλληλα, μέσω των ατομικών συμβάσεων, την απλήρωτη εργασία τουλάχιστον για δύο Σαββατοκύριακα το μήνα!

   Τρομοκρατούν Σωματεία και συνδικαλιστές προτρέποντας να γραφτούν μαζικά όλοι στο σωματείο λέγοντας μάλιστα ότι πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί, διαχωρίζοντας τους εργάτες σε πατρικίους και πληβείους, «δικούς μας και ξένους», σκορπώντας ανάμεσά τους τον κανιβαλισμό, που μεταφράζεται στο «ο θάνατός σου η ζωή μου». 

   Λειτουργούν πέρα και από τον Ν 1264/82 επεμβαίνοντας απροκάλυπτα στη λειτουργία και δράση του Σωματείου. 

Έχουν το πράσινο φως από κάποιους; 

 Ποιοι είναι αυτοί που τους δίνουν αυτά τα δικαιώματα;

  Είναι μήπως αυτοί που του κάνανε τις μελέτες για να ξεκινήσεις τις εξορύξεις στα παρθένα εδάφη της ΒΔ Φωκίδας;

  Οι άνθρωποι των διαφόρων συγκυβερνήσεων που στηρίζουν τις επιλογές τους όπως προείπαμε;

   Αναρωτηθήκαμε στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο, «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;». 

  Ρητορική ήταν η ερώτηση. Όλοι ξέρουμε ότι τα  κάθε είδους αφεντικά κυβερνάν. 

  Εξ άλλου και οι εξελίξεις με τη συμφωνία για τα δάνεια και τη χρηματοδότηση, για την συνεχιζόμενη κλοπή του λαού, την πλήρη ομοφωνία ΟΛΩΝ των κομμάτων που υποδέχονται, νόμους, κανόνες, ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ δείχνει ξεκάθαρα ότι και εδώ ο Δήμος μας μια μικρογραφία του πολιτικού συστήματος είμαστε!    

  Απομένει σε όλους εμάς, τους ιθαγενείς εκλεγμένους συμβούλους, στην τοπική διοίκηση 

να αποφασίσουμε. 

Με ποιους θα πάμε! Ποιους θα αφήσουμε! Να τσακίσουμε αφεντικά και πολιτικές που τους θρέφουν.

 Να σταθούμε στο πλευρό των συμπατριωτών μας!  

 Να καταλάβει και ο οποιοσδήποτε πολίτης της περιοχής ότι χωρίς αφεντικά και ο βωξίτης μπορεί να εξορύσσεται και να κατεβαίνει στην Ιτέα και να γίνεται αλουμίνα και αλουμίνιο. 

  Με μια  άλλη δε πολιτική να είμαστε αφεντάδες στον τόπο μας, με εργασία για όλους, με δικαιώματα, με αξιοπρέπεια.

  Ως  ΑΝΘΡΩΠΟΙ  και όχι ως σκλάβοι του 21^ου αιώνα.

Άμφισσα 25/6/2015