Εργατικές Κατοικίες Ιτέας ΙΙ: Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού… πουθενά φως!...

 

  

 

 

 

 

 

 

 * Συνεχίζεται η πλήρης αδιαφορία των ιθυνόντων για τον οικισμό Εργατικές Κατοικίες Ιτέας ΙΙ... ο ανύπαρκτος φωτισμός στην δυτική είσοδο-έξοδο του οικισμού που γειτνιάζει με την Ε. Ο., κυρίως όμως η συσκότιση καθ όλο το συγκεκριμένο τμήμα της Εθνικής Οδού Ιτέας Ναυπάκτου της οποίας αποτελεί ταυτόχρονα και την Είσοδο-Έξοδο της Ιτέας από και προς την Πάτρα, είναι τουλάχιστον ανεξήγητο! 

Φυσικά και εντός του οικισμού χρειάζεσαι φακό αφού οι περισσότερες λάμπες είναι καμένες και δεν αντικαθίστανται...

 ΑΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ;;;

* Ήδη είχαμε επισημάνει την κατάσταση προ καιρού. Αλλά πουθενά φως!

 

  "Με αφορμή - όπως μας ανέφεραν - την πρωινή παρ' όλίγον εκτροπή ιδιωτικού ΙΧ στην έξοδο της Ιτέας προς Γαλαξείδι, μετά από το… καθιερωμένο κατάβρεγμα της Εθνικής Οδού από τον χώρο εξόδου των μεταλλείων έως τους Ευκαλύπτους, λόγω της ολισθηρότητας του οδοστρώματος,

  (αλήθεια μπορεί όποιος θέλει να καταβρέχει την Εθνική Οδό; και οποιαδήποτε ώρα και με οιεσδήποτε καιρικές συνθήκες;)… 

   ...προκύπτουν άμεσα ερωτηματικά: 

    Η έξοδος της Ιτέας προς Γαλαξείδι, ακόμη κι αν δεν ήταν η κεντρική εθνική αρτηρία που συνδέει την κεντρική με τη νότια Ελλάδα και το εξωτερικό, η μόνη και παραθαλάσσια Ε.Ο. Ιτέας – Ναυπάκτου και ήταν ακόμη κι ένας επαρχιακός δρόμος, ώφειλε να πληροί στην επαφή της με τον οικισμό τις επιβαλλόμενες από το Νόμο προϋποθέσεις.

 Ο λόγος για την είσοδο-έξοδο της Ιτέας από και προς Πάτρα - Λαμία και ο γειτνιάζων οικισμός Εργατικές Κατοικίες Ιτέας ΙΙ.

Αφήνουμε το αισθητικό κομμάτι της τουριστικής Ιτέας, δεν "συμφέρει" να μιλήσουμε για περιβάλλον και καλαισθησία. 

Επίσης δεν "συμφέρει" να μιλήσουμε για νομοθεσία. 

Κι ακόμη δεν "συμφέρει" να μιλήσουμε για νομιμότητα...

Άρα το μόνο που μας απομένει είναι η ασφάλεια! 

Ολόκληρο το σημείο της ανατολικής πλευράς του οικισμού εφάπτεται στην Ε.Ο. Ιτέας-Ναυπάκτου. 

Υπάρχει είσοδος -έξοδος επί της Εθνικής. 

Αλλά, χωρίς ηλεκτροφωτισμό, μπάρες, σήμανση, υποτυπώδη κόμβο, χώρους στάθμευσης… 

  Καθημερινά από και προς τον οικισμό εξέρχονται και εισέρχονται άνθρωποι, πολίτες οι οποίοι ψηφίζουν και πληρώνουν φόρους και τέλη… 

 Ηλικιωμένοι άνθρωποι, μικρά παιδιά, μαθητές, μητέρες με καροτσάκια, άτομα με κινητικά προβλήματα… πώς φτάνουν στον οικισμό και πώς περνούν την ΕΟ βγαίνοντας από την κυρίως πόλη; 

 Χωρίς φωτισμό, χωρίς μπάρες, χωρίς σήμανση, με λακκούβες και πέτρες δίπλα στον εθνικό «άξονα»; 

 Πώς μπαινοβγαίνουν τα οχήματα, τα αυτοκίνητα, τα ποδήλατα;

  Τι θα συμβεί εάν κάποιο διερχόμενο όχημα τη νύκτα βγει λίγο πιο έξω από την ήδη στενή λωρίδα κυκλοφορίας και χωρίς ορατότητα(φωτισμό), χωρίς μπάρα προσκρούσει στα σταθμευμένα οχήματα δίπλα ακριβώς στην Εθνική και λίγα μέτρα από τα παράθυρα των σπιτιών;; 

Τί θα συμβεί εάν το σούρουπο ένα παιδάκι, ένας έφηβος, ένας ηλικιωμένος προσεγγίσει το σπίτι του; 

  Δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους κατοίκους; 

Δεν πρέπει να προστατεύονται; Δεν δικαιούνται μέριμνας και υπευθυνότητας;

  Για την ηχορρύπανση να μιλήσουμε;

 Για το κοκκινόχωμα;  που υφίστανται συνεχώς , που αναπνέουν και «λούζονται» μέρα – νύκτα; τώρα έχουν και την ολισθηρότητα του οδοστρώματος, λόγω βρεξίματος για την σκόνη…

Πώς πρέπει να αισθάνονται αυτοί οι άνθρωποι; 

 Ότι τους προσέχει η πολιτεία; 

 Ότι τους υπολογίζει και τους διευκολύνει;

 Ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους τις οποίες πληρώνουν σε όλη τους τη ζωή; 

Ότι τους θυμούνται μόνον προεκλογικά; 

 

Νόμος υπάρχει... εφαρμόζεται στην  γειτονιά ενός κατώτερου Θεού;...