Μιχάλης Ηλιάδης: Μετεγγραφές των φοιτητών – Η Παιδεία σε απόγνωση...

  Ο χώρος της Παιδείας αποτελεί εδώ και χρόνια στην Πατρίδα μας ένα πρόσφορο πεδίο εντυπωσιασμού, προχειρότητας και ανούσιας πολιτικής αντιπαράθεσης. Κάθε υπουργός νομίζει ότι λύνει το πρόβλημα της Παιδείας τροποποιώντας το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Κανείς δεν εστιάζει στον πραγματικό ρόλο της Παιδείας, ο οποίος δεν είναι μόνο η στείρα παροχή εξειδικευμένων γνώσεων, αλλά πρωτευόντως η διαμόρφωση του ήθους και η ολοκλήρωση της ανθρώπινης προσωπικότητας των αυριανών Ελλήνων πολιτών. Η έλλειψη οργάνωσης και προγραμματισμού είναι φανερή άλλωστε, σχεδόν σε κάθε ενέργεια της πολιτείας.

    Με τελευταίο κρούσμα το ζήτημα των μετεγγραφών των νέων φοιτητών, το οποίο όπως εξελίσσεται, οδηγεί σε απόγνωση τις οικογένειές τους. Επί των ημερών του πρώην υπουργού Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλου ψηφίστηκαν δύο νόμοι την άνοιξη του 2014 σχετικά με τις μετεγγραφές των νέων φοιτητών. Με το νόμο 4264/15-5-2014 αρ. 53 δίνεται το δικαίωμα ελεύθερης μετεγγραφής σε τρίτεκνους και πολυτέκνους και άλλες ειδικές κατηγορίες. Με τον μεταγενέστερο νόμο 4274/2014, εντάσσει στην ομάδα των δικαιούχων και τους οικονομικά ασθενείς. 

  Αυτά ψηφίστηκαν πριν οι μαθητές συμπληρώσουν τα μηχανογραφικά τους δελτία. Αναλαμβάνει ο νέος υπουργός κ Λοβέρδος, ο οποίος επιβεβαιώνει ότι οι μετεγγραφές θα είναι ελεύθερες και άμεσες και ότι δεν θα αλλάξει το νόμο («δεν είμαστε Μαυρογιαλούροι», ανέφερε μεταξύ άλλων). Εντωμεταξύ απόφοιτοι και υποψήφιοι φοιτητές καταθέτουν τα μηχανογραφικά τους, δηλώνοντας τις σχολές προτίμησης, καθώς και τις πόλεις που επιθυμούν να φοιτήσουν, έχοντας υπ’ όψιν τα ανωτέρω. Ο υπουργός δηλώνει ότι οι δικαιούχοι μετεγγραφής μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα εξ’ αρχής στα πανεπιστήμια υποδοχής, για να μην χάσουν το εξάμηνο λόγω υποχρεωτικής παρακολούθησης εργαστηρίων,. Στη συνέχεια ο κ. Λοβέρδος με το νόμο 4301/7-10-2014, αρ. 38 και αρ. 39 (που κατατέθηκε στις 29-9-2014), περιορίζει ουσιαστικά την «ελευθερία» των μετεγγραφών με τον όρο «οι δικαιούχοι… δικαιούνται τη μεταφορά της θέσης εισαγωγής τους σε αντίστοιχη σχολή ή τμήμα ΑΕΙ, που βρίσκεται στην περιφέρεια κατοικίας των γονέων τους ή αν αυτό δεν υπάρχει, δύνανται να επιλέξουν την πλησιέστερη αντίστοιχη Σχολή ή τμήμα ΑΕΙ της μόνιμης κατοικίας των γονέων τους». 

  Η κατάσταση περιπλέκεται όταν στις 3/10/2014, ο υπουργός δηλώνει ότι οι δικαιούχοι μετεγγραφής θα πρέπει να παρακολουθήσουν τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου στο τμήμα στο οποίο εισήχθησαν. Όπως γίνεται αντιληπτό η κατάσταση θυμίζει τρελοκομείο. Τι άραγε πρέπει να κάνουν οι γονείς των δικαιούχων μετεγγραφής φοιτητών; Να ενοικιάσουν και να επιπλώσουν σπίτι για λίγους μήνες στις πόλεις όπου εισήχθησαν τα παιδιά τους; Η λύση του ξενοδοχείου δεν είναι πολυδάπανη; Ή μήπως πρέπει να αποφασίσουν ότι τα παιδιά τους θα χάσουν το εξάμηνο; 
   
 Αυτή δυστυχώς είναι η λειτουργία του Ελληνικού κράτους, όπου άλλα σχεδιάζουν, άλλα λένε και άλλα τελικά κάνουν. Επιπλέον, το κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας που δημιουργείται ευνοεί τις προθέσεις του υπουργού, να αποτρέψει κάποιους από το να ασκήσουν το δικαίωμά τους της μετεγγραφής, γιατί τελικά, ποιος εγγυάται ότι δεν θα μπουν ίσως και άλλα κριτήρια; 

  Σε τούτο συντελεί επίσης το γεγονός, ότι κάποιοι φοιτητές όταν εγκατασταθούν στις πόλεις όπου εισήχθησαν, εξοικειώνονται με τους ανθρώπους και το περιβάλλον και θα προτιμήσουν να μείνουν εκεί, παρά να περιμένουν κάτι το οποίο τελικά δεν είναι σίγουρο, παρά τις αρχικές εξαγγελίες. 

 Δεν πρέπει βέβαια να παραγνωρίζουμε τις βασικές πολιτικές προθέσεις του υπουργού, τις οποίες άλλωστε έχουμε συνηθίσει από τους αμοραλιστές πολιτικούς που διοικούν τη Χώρα μας τόσα χρόνια: θέτει σε πολιτική ομηρία γονείς και φοιτητές εν όψει των επερχομένων εκλογών (που ίσως γίνουν τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο). 

    Η λύση είναι απλή, αν υπήρχε πολιτική βούληση: να υποβληθούν οι αιτήσεις μετεγγραφής στο υπουργείο Παιδείας και οι φοιτητές να παρακολουθήσουν άμεσα τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου στα τμήματα υποδοχής. Στη συνέχεια, τα τμήματα υποδοχής θα ελέγξουν τα στοιχεία, στο χρόνο που απαιτείται και αν διαπιστωθεί προσπάθεια παραπλάνησης, ο υποψήφιος θα χάνει δια παντός το δικαίωμα της μετεγγραφής. 

   Αυτά όμως προϋποθέτουν ανθρώπους που θέλουν να λύσουν τα προβλήματα και όχι να τα ανακυκλώνουν και να προσποιούνται ότι τα λύνουν. 

   Μιχάλης Ε. Ηλιάδης