Αντίο παλιά, γλυκειά μου συμμαθήτρια...

Μέ ένα Σεφέρη που σου άρεσε, στην καρδιά της Πρωτομαγιάς θέλω να Σε αποχαιρετήσω, παλιά, γλυκειά μου συμμαθήτρια...

   "...Με τους καινούριους ροδαμούς και τα ράφια τα βαθιά
και τα βουνά βιβλίων και την αγάπη και το φωςτη σπλάχνιση και τη σκεπή και τη θάλασσα·
και φύγατε σαν αγάλματα κι αφησατε πίσω σας σιγήπου δεν την έκοψε σπαθί που δεν την πήρε καλπασμόςμήτε η φωνή των άγουρων·
 κι ήρθε η μεγάλη μοναξιά
κι ήρθε η μεγάλη στέρηση μαζί μ’ αυτή την άνοιξηκαι κάθισε κι απλώθηκε ωσάν την πάχνη της αυγήςκαι πιάστη απ’ τ’ αψηλά κλαδιά μέσ’ απ’ τα δέντρα γλίστρησεκαι την ψυχή μας τύλιξε.

Μα Εσύ χαμογέλασες φορώντας χρώματα ανοιχτάσαν ανθισμένη αμυγδαλιά μέσα σε φλόγες ρόδινεςκαι περπατούσες ανάλαφρα ανοίγοντας παράθυραστον ουρανό που χαίρονται χωρίς εμάς τους άμοιρους...".


             Είμαι ευγνώμων για τα ατέλειωτα παιγνίδια στην αυλή,για τα μοιρασμένα παιδικά μυστικά και τα "δικά" μας ακούραστα εφηβικά όνειρα...η προσφορά σου στην πόλη που τόσο αγάπησες αλλά και στους ανθρώπους στον ΑΝΘΡΩΠΟ, όπως έλεγες, θα συνοδεύει την άληστη μνήμη σου...
        Η οικογένειά Σου  είναι περήφανη για Σένα.Και μεις είμαστε περήφανοι για τα  παιδιά της Γιώτας Μαδούρα... Κι επίσης είμαστε ευγνώμονες που  συμμετείχαμε στην γεύση της σύντομης ζωής Σου...μέχρι χθες το βράδυ...
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στον Μητροπολιτικό Ναό Ιτέας στις 4 σήμερα το απόγευμα.
                     Καλήν αντάμωση, γλυκειά μου...