Ατενίζοντας το καμμένο Δελφικό Τοπίο του κόσμου…

Ατενίζοντας το καμμένο Δελφικό Τοπίο του κόσμου…
Ατενίζοντας το καμμένο Δελφικό Τοπίο του κόσμου…

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Εκπομπή Πένυς Τσακίρη 16-3-2012





Γιώτα Γαζή Vs Στέφανου Τζουμάκα





















Απόστολος Λυμπέρης τοπογράφος μηχανικός για την αίτηση που υπέβαλλε για υποψηφιότητα προκειμένου να συμμετέχει στο βουλευτικό ψηφοδέλτιο της Ν.Δ.

Γιώτα Γαζή μέλος Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ απαντά στον Στέφανο Τζουμάκα:

*…είναι γνωστός ο κ. Τζουμάκας …μου φτιάξατε τη μέρα…
*…είναι αστεία πράγματα να χρησιμοποιεί ο κ. Πέτρου την λέξη νοθεία παραμονές
εκλογών…την ευθύνη την έχει ο ίδιος και όργανα που διόρισε ο ίδιος…
*…ο κ. Πιπεριάς είχε ξαναπαραιτηθεί από το ΠΑΣΟΚ όπως και η κ. Κατσέλη…
ο κ. Γέραλης δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με την Φωκίδα και το ότι πριν από ένα μήνα
δέχθηκε να αναλάβει τέτοια καθήκοντα , το θεωρώ εκ του πονηρού…ήθελε να
κάνει περισσότερο ντόρο η παραίτησή του…τον είχα υποστηρίξει πριν 2 χρόνια…
*…η Νομαρχιακή δεν λειτουργούσε μέχρι τώρα…
*…δεν βλέπω χαμένη την έδρα…τις φανερές αποχωρήσεις να μην τις φοβάστε…θα
ξαναείναι υποψήφια η κ. Παπαθανάση…είναι άψογη στην διαχείριση αυτών των
πραγμάτων και δεν συντρέχει κανένας λόγος να μην είναι υποψήφια!!…

*…το να με κρίνει ο κ. Τζουμάκας ενώ δεν έχει συνομιλήσει μαζί μου είναι και
λίγο φασισμός…θα ήθελα να ζούσε ο αείμνηστος Βαγγέλης Γιαννόπουλος που σε
κάτι τέτοιες τοποθετήσεις του κ. Τζουμάκα του απαντούσε πολύ εύστοχα. Αλλά
είναι τόσο πολύ το πολιτικό βάρος του κ. Τζουμάκα στο αριστερό μέρος του
ΠΑΣΟΚ που κάποιοι πρέπει να πάμε δεξιά για να ισορροπήσει το σύστημα…
*…ποιος του φταίει; Να πάει να βρει τους καναλάρχες που το 2007 έβγαζαν κάθε
μέρα τον κ. Τζουμάκα και να τους ρωτήσει…τι έχει να κάνει με την διαδικασία;
*…σε αυτές τις «συμμορίες που έχουν αναλάβει την εξουσία» συμμετείχε
ένθερμα ο ίδιος, όπως και στο Συμβούλιο…τώρα αν από τους 400 σήκωσαν
χέρι μόνο οι τρεις για την υποψηφιότητά του ας ψάξει τι κάνει και αν έχει
διαγνώσει συμμορία ας φύγει από την πολιτική ζωή…ή να καταγγείλει επώνυμα,
οι γενικότητες είναι φασισμός…

Νίκος Πέτρου Γραμματέας Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Φωκίδας

(παρέμβαση)
*…τα μέλη του ΠΑΣΟΚ στην Φωκίδα δεν είναι μόνο τα μέλη της
Νομαρχιακής αλλά και τα στελέχη του, όπως η κ. Παπαθανάση, η κ. Γαζή
κλπ. Το αν λειτουργούσε ή δεν λειτουργούσε η Νομαρχιακή το απέδειξαν οι
προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις
*…επιβάλλεται να υπογραμμίσω το αδιάβλητο των διαδικασιών…
*…σταθήκαμε στο γράμμα του νόμου ως προς το καταστατικό, στις
υποψηφιότητες για την προεδρία του κόμματος. Στις προηγούμενες εκλογές
κανείς δεν προσκόμισε υπογραφές…

Σάββας Γιαννοσπύρος πρώην Γραμματέας Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ
Φωκίδος (παρέμβαση)
*…επί των ημερών μου ήταν υποδειγματική η διαδικασία…κανείς ποτέ δεν
διαμαρτυρήθηκε τότε για τις διαδικασίες…ό,τι ακούγεται αποτελεί ύβρι και
δυσφήμιση για μένα και τις διαδικασίες…είμαι ξεκάθαρος για όποιον νομίζει ότι
μπορεί να προσβάλλει εμένα ή τις διαδικασίες…
*…δεν πρόκειται να ψηφίσω, δεν θα συμμετέχω σαν πλήρως πολιτική
πράξη…δεν αναιρεί η κατάσταση το πολιτικό ζητούμενο στο ΠΑΣΟΚ…
*…όλοι κρινόμαστε…όσο αφορά στον κομματικό πατριωτισμό στο ΠΑΣΟΚ
καλά θα κάνουν αυτοί που τον επικαλούνται καλό θα είναι να σκεφτούν τι έχουν
πράξει ή τι έχουν δώσει στο ΠΑΣΟΚ…όχι τι έχουν πάρει!.. τί έχουν δώσει!
*…για τον κ. Θάνο, πιστεύω ότι επειδή κάποιοι προσπαθούν εν αγνοία του να τον
προβάλλουν, ισχύει σε όλα τα δεδομένα ο μύθος του Αισώπου: ιδού η Ρόδος και
ιδού και το πήδημα!!!!! Για όλους μας και για τον κ. Θάνο! Αν θέλει κι αυτός την

τύχη του!
*…δεν έχει ανασταλεί η δικαιολογημένη αγανάκτηση και ο θυμός των μελών του
ΠΑΣΟΚ ούτε με εναγκαλισμούς, ούτε με νέες εκκινήσεις, ούτε με αλλαγές μέχρι
στιγμής…ούτε με αντικατάσταση των συμβόλων με μια γραμμή που δεν ξέρω τι
σημαίνει…ίσως σημαίνει ότι είναι μια γραμμή καρδιογραφήματος, μια ευθεία
γραμμή …και περιμένουμε ανάνηψη και ανάκαμψη…

Θύμιος Αλεξανδρής για την πολιτική επικαιρότητα και τις υποψηφιότητες της
Ν.Δ στην Φωκίδα




Read more »

Εκπομπή Πένυς Τσακίρη 15-3-2012






Λουκάς Αναγνωστόπουλος Δημοτικός Σύμβουλος Δελφών
για την συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής για την ακύρωση του διαγωνισμού προμήθειας καυσίμων στον Δήμο και για τον επανακαθορισμό των όρων της διακήρυξης του διαγωνισμού συλλογής απορριμμάτων και καθαρισμός κοινόχρηστων χώρων Δήμου Δελφών







Ηλίας Ξηρός μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Φωκίδος, πρόεδρος Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Άμφισσας για την μη πρόσληψη επιτυχόντων από το ΑΣΕΠ στον Δήμο Δελφών

Βασίλης Καραγιάννης Αντιδήμαρχος Γαλαξειδίου για την κίνηση της πατάτας στον Δήμο Δελφών







Γιώργος Δρακάκης Δημοτικός Σύμβουλος Δελφών –παρέμβαση στον κ. Αναγνωστόπουλο











Τάσος Παγώνης πρώην Δήμαρχος Ευπαλίου για τις πολιτικές εξελίξεις και τις υποψηφιότητες της Ν.Δ. στην Φωκίδας
Read more »

Εκπομπή Πένυς Τσακίρη 14-3-2012






Σωτήρης Σωτηρόπουλος πρώην μέλος της ΝΟΔΕ Φωκίδας

*…παραιτήθηκα από την Ν.Δ. διότι αισθανόμουν γλάστρα…

*…μπορεί να ψηφίσω και Χρυσή Αυγή και Πάνο Καμμένο…
*…δεν με ικανοποιούν απόλυτα τα ονόματα που ακούγονται μέχρι τώρα ως υποψήφιοι και άλλωστε όλα είναι ανοικτά….
*…όπου κατέβει ο κ. Φουσέκης θα είμαι δίπλα του…σε όποιο ψηφοδέλτιο κι αν κατέβει  θα τον ψηφίσω…
*…αν δεν είναι υποψήφιος ο κ. Φουσέκης θα δω και το ψηφοδέλτιο του κ. Καμμένου, της Χρυσής Αυγής κλπ…

Θανάσης Κατσούδας πρώην μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Φωκίδας  για την παραίτησή του από το ΠΑΣΟΚ










Ασπασία Μανδρέκα  πολιτευτής Φωκίδας για την πολιτική επικαιρότητα και την παραίτηση του Προέδρου ΝΟΔΕ Κώστας Καπούρος










Κώστας Καπούρος Πρόεδρος ΝΟΔΕ Φωκίδας για τους λόγους παραιτήσεώς του από την προεδρεία του οργάνου 
Read more »

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Εκπομπή Πένυς Τσακίρη 12-3-2012






Τάσος Γέραλης  Γραμματέας Περιφερειακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Στερεάς Ελλάδος 
Για την παραίτησή του από το ΠΑΣΟΚ και την θέση του μετά το μνημόνιο και τις διαγραφές 


Γιώτα Γαζή μέλος Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ  για την εκλογή Βενιζέλου


*…όλοι μας έχουμε ευθύνη…δεν μπορώ να ακούω την κ. Κατσέλη που ήταν αρχιτεκτόνισσα της προεκλογικής περιόδου και του συνθήματος «λεφτά υπάρχουν» να λέει τώρα «δεν σας ξέρω, δεν σας είδα»…
*…έχουμε τεχνικά θέματα που δυσκολεύουν την συμμετοχή στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ…
*…είχαν ευθύνη όσοι είχαν αναλάβει την διοργάνωση για το γιαούρτωμα Βενιζέλου…
*…κόψτε το και μη λέτε ότι μόνο το μισό ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον Βενιζέλο…
*…κατανοώ την πικρία του κ. Παπουτσή…αφήστε τις εκλογές να μας δείξουν οι πολίτες τι θέλουν από μας…
*…δεν θα είμαι υποψήφια…δεν μου αρέσει το τσαλαβούτημα
*…έπρεπε όσοι δεν συμφωνούσαν με το ΠΑΣΟΚ να είχαν φύγει χθες…η κ. Κατσέλη δεν είναι ΠΑΣΟΚ πια…


Ανδρέας Κούκος στρατιωτικός για την πολιτική επικαιρότητα









Κώστας Παλασκώνης  Πρόεδρος Τουριστικών Λεωφορείων Ελλάδος και Πρόεδρος Τοπικής Επιτροπής Ν.Δ. Βαρδουσίων

*…υπάρχει δυσαρέσκεια με την ΝΟΔΕ…κάποια πράγματα δεν λειτουργούν…
*…στις δημοτικές εκλογές άργησε το κόμμα να ανακοινώσει τον υποψήφιο Δήμαρχο με αποτέλεσμα να φτάσει το κόμμα εκεί που έφτασε
*…πάντα η Ν.Δ. έχει τις καθυστερήσεις της…ακόμη δεν έχουν καθοριστεί οι υποψήφιοι στην Φωκίδα…
*…είμαστε στελέχη γέννημα θρέμμα της Ν.Δ. …ο Πάνος Καμμένος είναι φίλος μου…με ήθος και κύρος…κατ’ εμέ είναι λάθος οι διαγραφές…αντί να συσπειρωθούμε …αλλά αφού το αποφάσισε ο αρχηγός, εγώ παραμένω…
*…αυτή την στιγμή τα ονόματα που ακούγονται δεν είναι γνωστά στην Φωκίδα…. αν και κατάγονται από εδώ…για τον κ. Φουσέκη που με ρωτάτε  δεν μπορώ να κρίνω πως θα τα δει τα ονόματα αυτά ο κόσμος…. Έχει πει ο κ. Σαμαράς ότι δεν θα βάλει δημάρχους υποψηφίους βουλευτές…



Read more »

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Εκπομπή Πένυς Τσακίρη 9-3-2012




Κώστας Τσιακούμης πρώην Δήμαρχος Ευπαλίου

• …πάντα το κόμμα της Ν.Δ. καθυστερεί να ανακοινώσει τους υποψηφίους
• …δεν είναι απίθανο να υπάρξει ενδιαφέρον για τις βουλευτικές από πρόσωπο της οικογενείας μου…

Αντώνης Ιωάννου Γραμματέας ΔΗΜΑΡ Φωκίδας

*…απάντηση στον Νίκο Πέτρου για την αναφορά στον Κουβέλη ότι έστειλε φυλακή τον Ανδρέα Παπανδρέου…
*…είμαστε περήφανοι που η κ. Ρεπούση ανήκει στο κόμμα σας…
*…μην εγκαλείτε την ΔΗΜΑΡ ότι συζητά με ένα μειονοτικό της Ξάνθης…
*…για οικονομικούς λόγους μακάρι να γινότανε τζαμί στην Άμφισσα…
*…όλοι οι μουσουλμάνοι στην Ξάνθη λένε τέτοια… μπορεί να μην μου αρέσει ο Τσετίν αλλά θα τον ανεχθώ…


Εκπρόσωπος ΑΜΕΑ Φωκίδας για τις περικοπές στα φαρμακευτικά υλικά
Γιώτα Λαίνη για το ίδιο θέμα, δεσμευόμενη ότι θα προωθηθεί η δημιουργία Συλλόγου ΑΜΕΑ στην Φωκίδα

Μαρία Κυριακοπούλου ανεξάρτητη βουλευτής Αχαίας για την διαγραφή της από το ΠΑΣΟΚ


Read more »

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Συγκλονιστικό: Δάσκαλος πρός μαθητές γιά τήν ἐπέτειο τοῦ 1821…




Σκέφτηκα νὰ σᾶς μιλήσω γιὰ τὸν Καραϊσκάκη, ἀλλὰ τὸ μυαλό σας θὰ πάει στὸ γήπεδο. Σκέφτηκα νὰ σᾶς μιλήσω για τὸ ’21, ἀλλὰ ὁ νοῦς σας θὰ πάει στὴν Ὀρίτζιναλ. Συλλογίστηκα πολύ, γιὰ νὰ καταλήξω ἂν ἀξίζει νὰ σᾶς ταλαιπωρήσω γιὰ κάτι τόσο μακρινό, τόσο ξένο. Δύο αἰῶνες πίσω κάποια γεγονότα, τί νὰ λένε σὲ σένα;
Σὲ ἐσένα ποὺ βιάζεσαι νὰ φύγεις, νὰ πᾶς γιὰ τσιγάρο, γιὰ καφὲ ἢ γιὰ κάτι ἄλλο…Θὰ σοὺ μιλήσω λοιπὸν προσωπικά.


Ἐγὼ ὁ δάσκαλος ποὺ δούλεψα ἕνα χρόνο σὲ αὐτὸ τὸ σχολεῖο καὶ σὲ δεκαπέντε μέρες φεύγω γιὰ ἀλλοῦ, σὲ ἐσένα ποὺ εἶσαι ἐδῶ ἕνα, δύο, τρία ἢ καὶ περισσότερα χρόνια, θὰ σοὺ μιλήσω σταράτα, γιὰ νὰ σοὺ ἐκφράσω δύο σκέψεις μου. Οἱ μαθητὲς ποὺ συνάντησα μέσα στὶς τάξεις, οἱ μαθητὲς ποὺ δίδαξα φέτος, στὴ συντριπτική
τους πλειονότητα μὲ σεβάστηκαν, ἂν καὶ δὲν ἀνταποκρίθηκαν στὶς ἀπαιτήσεις τοῦ μαθήματος. Πολλοὶ ὅμως ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους μαθητὲς δὲ μὲ σεβάστηκαν, μὲ προσέβαλαν κατ’ ἐπανάληψη, μὲ ἔργα, μὲ λόγια, μὲ ὕβρεις, δείχνοντας ἕνα χαρακτήρα καὶ ἕνα ἦθος, ποὺ μὲ σόκαρε, ποὺ μὲ ἔβαλε σὲ μελαγχολικὲς σκέψεις.


Αὐτὸ τὸ φαινόμενο ἀποδεικνύει πὼς κάτι σάπιο ὑπάρχει σὲ αὐτὸ τὸ σχολεῖο, πώς, ἐκτός του γνωστικοῦ ἐλλείμματος, τὸ συγκεκριμένο σχολεῖο χωλαίνει δραματικὰ καὶ στὸ ἠθικοπλαστικό του ἔργο, στὴ διαμόρφωση δηλαδὴ τῶν μαθητικῶν ψυχῶν καὶ πνευμάτων. Καὶ ἡ εὐθύνη γιὰ αὐτὴν τὴν ἀποτυχία εἶναι εὐθύνη ἀποκλειστικὰ δική μας, τῶν δασκάλων σας καὶ τῶν γονιῶν σας.
Δὲν ἔχουμε κατορθώσει νὰ σᾶς δείξουμε πὼς χωρὶς ἀρχὲς ἡ ζωὴ σᾶς αὔριο θὰ εἶναι μία κόλαση, πὼς χωρὶς ὄνειρα καὶ στόχους θὰ χρειαστεῖτε ὑποκατάστατα, θὰ καταφύγετε πιθανὸν σὲ ἐπιλογὲς ποὺ θὰ σᾶς ξεφτιλίσουν, θὰ σᾶς κάνουν νὰ σιχαίνεστε τὸν ἑαυτό σας, θὰ σᾶς γεμίσουν τὴ ζωὴ πλήξη καὶ κούραση, θὰ σᾶς
γεράσουν πρόωρα.






Ἂν ὅμως θέλετε μία συμβουλὴ ἀπὸ ἕνα δάσκαλο, σκεφτεῖτε τὸ παράδειγμα τοῦ Μακρυγιάννη, ποὺ ἔφτασε ἀγράμματος μέχρι τὰ πενήντα σχεδόν, γιὰ νὰ καταλάβει τότε πὼς ἡ μόρφωση, ἡ καλλιέργεια ἦταν τὸ ὅπλο ποὺ ἔλειπε ἀπὸ τὴν προσωπική του θήκη. Καὶ κάθισε μὲ πολλὴ δυσκολία καὶ χωρὶς δάσκαλο καὶ ἔμαθε πέντε κολλυβογράμματα, γιὰ νὰ μᾶς πεῖ τὴν ἱστορία τοῦ βίου του, τὸ παραμύθι τῆς ἐπανάστασης τῶν ὑπόδουλων Ρωμιῶν.
Αὐτὸ τὸ παράδειγμα εἶναι γιὰ σᾶς τὸ πιὸ κατάλληλο, καὶ μπορεῖς τριάντα χρόνια νωρίτερα ἀπὸ τὸ στρατηγὸ Μακρυγιάννη νὰ ἀκολουθήσεις τὸ δρόμο ποὺ ἐκεῖνος ἔδειξε, τὸ μονοπάτι τῆς καλλιέργειας, τὸ δρόμο τῆς παιδείας, τὴ λεωφόρο της προσωπικῆς σου προκοπῆς.




Δὲν εἶστε σὲ τίποτε λιγότερο ἱκανοὶ ἀπὸ τὸ μπάσταρδο γιὸ τῆς καλογριᾶς, τὸν Ἀρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη. Ἦταν κι αὐτὸς ἀθυρόστομος σὰν κι ἐσᾶς, ἀλλὰ εἶχε αὐτὸ ποὺ ἀπὸ τὰ ἀλβανικὰ μάθαμε σὰν μπέσα, ἦταν πάνω ἂπ’ ὅλα μπεσαλής.
Αὐτὸ θὰ ‘θελα νὰ ἔχετε κι ἐσεῖς: Ὑπευθυνότητα, μπέσα, τσίπα. Νὰ ἀναλαμβάνετε τὶς εὐθύνες σας, νὰ ἀπεχθάνεστε τὴν ὑποκρισία, νὰ σιχαίνεστε τὸ συμφέρον, νὰ μισεῖτε τὸ ψέμα καὶ τὴν εὐθυνοφοβία.












Ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν τόπο του, ἡ λατρεία γιὰ τὴν πατρίδα τοῦ ἦταν αὐτὸ ποὺ χαρακτήριζε τὴ ζωὴ τοῦ Νικήτα Σταματελόπουλου, τοῦ Νικηταρᾶ.
Ἀγωνίστηκε στὴ διάρκεια τῆς ἐπανάστασης, συνέβαλε στὴν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδας του κι ἔπειτα φυλακίστηκε, γιὰ νὰ χαθεῖ σ’ ἕνα στενοσόκακο τοῦ Πειραιᾶ, σχεδὸν τυφλωμένος, πάμπτωχος καὶ ἐγκαταλειμμένος ἀπὸ ὅλους… δὲ ζήτησε τίποτε
ἀπὸ τὴν ἐλεύθερη Ἑλλάδα κι ὅταν οἱ γύρω του τὸν παρακινοῦσαν νὰ ἀπαιτήσει ἀπὸ τὴν κυβέρνηση μία πλούσια σύνταξη, ἀπαντοῦσε πὼς ἡ πατρίδα τὸν ἀμείβει πολὺ καλά, λέγοντας ψέματα, γιὰ νὰ μὴν προσβάλει τὴν πατρίδα του.
Εἶναι δύσκολο, τὸ κατανοῶ, τὸ παράδειγμα τοῦ Νικηταρᾶ. Ἀλλὰ νομίζω πὼς κι ἐσεῖς εἶστε ἱκανοὶ γιὰ τὰ δύσκολα. Μπορεῖτε νὰ ἀκολουθήσετε τὸ δρόμο τῆς ἀξιοπρέπειας, νὰ προσπαθήσετε τίμια καὶ μὲ ἀγωνιστικότητα, γιὰ ἐσᾶς καὶ γιὰ τὸ μέλλον τῆς οἰκογένειας ποὺ αὔριο θὰ κάνετε.
Ξέρω, καταλαβαίνω, ἀντιλαμβάνομαι πὼς σᾶς προτείνω μία διαδρομὴ ζωῆς δύσκολη καὶ ἀπαιτητική, ὅταν δίπλα σας κυριαρχεῖ ὁ εὔκολος δρόμος τῶν γονιῶν, τῶν δασκάλων, τῶν πολιτικῶν, τῆς ἐποχῆς στὴν ὁποία μεγαλώνετε. Ὅμως κάθε ἐποχὴ ἐλπίζει στοὺς νέους της. Περιμένει ἀπὸ αὐτοὺς νὰ σηκώσουν ψηλὰ καὶ μὲ
ἐπιτυχία τὴ σημαία τοῦ ἀγώνα καὶ νὰ ὁδηγήσουν τὴν πατρίδα τους, τὸν τόπο τους σὲ καλύτερες μέρες, σὲ πιὸ φωτεινὲς σελίδες.
Κι ὅταν βλέπω τὴν ἐποχή μας νὰ μαραζώνει χωμένη στὴν ἀλλοτρίωση, νὰ ξεψυχᾶ ἀπὸ τὴν τηλεοπτικὴ ἀνία, νὰ μουχλιάζει ἀπὸ τὸ κυνήγι τῆς εὐκολίας, μόνο σὲ ἐσᾶς ἐλπίζω, στὴν εἰλικρινῆ σας διάθεση , νὰ ἀγωνιστεῖτε, νὰ ἀντισταθεῖτε, νὰ  πολεμήσετε, νὰ νικήσετε…
Read more »

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ




Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
ποῦ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.
2
Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
3
Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
πικραμένη, ἐντροπαλή,
κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
«ἔλα πάλι», νὰ σοῦ πῇ.
4
Ἄργειε νά ῾λθη ἐκείνη ἡ μέρα
κι ἦταν ὅλα σιωπηλά,
γιατὶ τά ῾σκιαζε ἡ φοβέρα
καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.
5
Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σου ἔμεινε νὰ λὲς
περασμένα μεγαλεῖα
καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.
6
Καὶ ἀκαρτέρει, καὶ ἀκαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ἕνα ἐκτύπαε τ᾿ ἄλλο χέρι
ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,
7
κι ἔλεες «πότε, ἅ! πότε βγάνω
τὸ κεφάλι ἀπὸ τς ἐρμιές;»
Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω
κλάψες, ἅλυσες, φωνές.
8
Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα
μὲς στὰ κλάιματα θολό,
καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ᾿ αἷμα
πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.
9
Μὲ τὰ ροῦχα αἱματωμένα
ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ
νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα
ἄλλα χέρια δυνατά.
10
Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
ἐξανάλθες μοναχή,
δὲν εἶν᾿ εὔκολες οἱ θύρες,
ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῆ.
11
Ἄλλος σου ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια
ἀλλ᾿ ἀνάσασιν καμιὰ
ἄλλος σοῦ ἔταξε βοήθεια
καὶ σὲ γέλασε φρικτά.
12
Ἄλλοι, ὀϊμέ! στὴ συμφορά σου,
ὅπου ἐχαίροντο πολύ,
«σύρε νά ῾βρης τὰ παιδιά σου,
σύρε», ἐλέγαν οἱ σκληροί.
13
Φεύγει ὀπίσω τὸ ποδάρι
καὶ ὁλογλήγορο πατεῖ
ἢ τὴν πέτρα ἢ τὸ χορτάρι
ποὺ τὴ δόξα σου ἐνθυμεῖ.
14
Ταπεινότατή σου γέρνει
ἡ τρισάθλια κεφαλή,
σὰν πτωχοῦ ποὺ θυροδέρνει
κι εἶναι βάρος του ἡ ζωή.
15
Ναί· ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύει
κάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,
ποὺ ἀκατάπαυστα γυρεύει
ἢ τὴ νίκη ἢ τὴ θανή!
16
Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
17
Μόλις εἶδε τὴν ὁρμή σου
ὁ οὐρανός, ποὺ γιὰ τ᾿ς ἐχθροὺς
εἰς τὴ γῆ τὴ μητρική σου
ἔτρεφ᾿ ἄνθια καὶ καρπούς,
18
ἐγαλήνευσε καὶ ἐχύθη
καταχθόνια μία βοὴ
καὶ τοῦ Ρήγα σου ἀπεκρίθη
πολεμόκραχτη ἡ φωνὴ1
19
ὅλοι οἱ τόποι σου σ᾿ ἐκράξαν
χαιρετώντας σε θερμά,
καὶ τὰ στόματα ἐφωνάξαν,
ὅσα αἰσθάνετο ἡ καρδιά.
20
Ἐφωνάξανε ὡς τ᾿ ἀστέρια
τοῦ Ἰονίου καὶ τὰ νησιά,
καὶ ἐσηκώσανε τὰ χέρια,
γιὰ νὰ δείξουνε χαρά,
21
μ᾿ ὅλον πού ῾ναι ἁλυσωμένο
τὸ καθένα τεχνικὰ
καὶ εἰς τὸ μέτωπο γραμμένο
ἔχει: ψεύτρα Ἐλευθεριά.
22
Γκαρδιακὰ χαροποιήθη
καὶ τοῦ Βάσιγκτον ἡ γῆ
καὶ τὰ σίδερα ἐνθυμήθη
ποῦ τὴν ἔδεναν κι αὐτή.
23
Ἀπ᾿ τὸν πύργο του φωνάζει,
σὰ νὰ λέῃ «σὲ χαιρετῶ»,
καὶ τὴ χήτη του τινάζει
τὸ Λεοντάρι τὸ Ἰσπανό.
24
Ἐλαφιάσθη τῆς Ἀγγλίας
τὸ θηρίο καὶ σέρνει εὐθὺς
κατὰ τ᾿ ἄκρα τῆς Ῥουσίας
τὰ μουγκρίσματα τ᾿ς ὀργῆς.
25
Εἰς τὸ κίνημά του δείχνει
πὼς τὰ μέλη εἶν᾿ δυνατὰ
καὶ στοῦ Αἰγαίου τὸ κῦμα ρίχνει
μία σπιθόβολη ματιά.
26
Σὲ ξανοίγει ἀπὸ τὰ νέφη
καὶ τὸ μάτι τοῦ Ἀετοῦ,
ποὺ φτερὰ καὶ νύχια θρέφει
μὲ τὰ σπλάχνα τοῦ Ἰταλοῦ·
27
καὶ σ᾿ ἐσὲ καταγειρμένος,
γιατὶ πάντα σὲ μισεῖ,
ἔκρωζ᾿, ἔκρωζε ὁ σκασμένος,
νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν ἠμπορῇ.
28
Ἄλλο ἐσὺ δὲν συλλογιέσαι
πάρεξ ποὺ θὰ πρωτοπᾷς
δὲν μιλεῖς καὶ δὲν κουνιέσαι
στὲς βρισίες ὅπου ἀγρικᾷς·
29
σὰν τὸ βράχον ὅπου ἀφήνει
κάθε ἀκάθαρτο νερὸ
εἰς τὰ πόδια του νὰ χύνῃ
εὐκολόσβηστον ἀφρό,
30
ὅπου ἀφήνει ἀνεμοζάλη
καὶ χαλάζι καὶ βροχὴ
νὰ τοῦ δέρνουν τὴ μεγάλη,
τὴν αἰώνια κορυφή.
31
Δυστυχιά του, ὢ δυστυχιά του,
ὁποιανοῦ θέλει βρεθῆ
στὸ μαχαῖρι σου ἀποκάτου
καὶ σ᾿ ἐκεῖνο ἀντισταθῇ.
32
Τὸ θηρίο, π᾿ ἀνανογιέται
πῶς τοῦ λείπουν τὰ μικρά,
περιορίζεται, πετιέται,
αἷμα ἀνθρώπινο διψᾷ.
33
Τρέχει, τρέχει ὅλα τὰ δάση,
τὰ λαγκάδια, τὰ βουνά,
καὶ ὅπου φθάση, ὅπου περάσῃ
φρίκη, θάνατος, ἐρμιά·
34
ἐρμιά, θάνατος καὶ φρίκη,
ὅπου ἐπέρασες κι ἐσύ·
ξίφος ἔξω ἀπὸ τὴν θήκη
πλέον ἀνδρείαν σοῦ προξενεῖ.
35
Ἰδοὺ ἐμπρός σου ὁ τοῖχος στέκει
τῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς·
τώρα τρόμου ἀστροπελέκι
νὰ τῆς ρίψῃς πιθυμᾶς.
36
Μεγαλόψυχο τὸ μάτι
δείχνει πάντα ὅπως νικεῖ,
καὶ ἂς εἶναι ἅρματα γεμάτη
καὶ πολέμιαν χλαλοή.
37
Σοὺ προβαίνουνε καὶ τρίζουν,
γιὰ νὰ ἰδῆς πὼς εἶν᾿ πολλὰ
δὲν ἀκοῦς ποὺ φοβερίζουν
ἄνδρες μύριοι καὶ παιδιά;2
38
Λίγα μάτια, λίγα στόματα
θὰ σᾶς μείνουνε ἀνοιχτά,
γιὰ νὰ κλαύσετε τὰ σώματα,
ποὺ θὲ ναὔρῃ ἡ συμφορά.
39
Κατεβαίνουνε, καὶ ἀνάφτει
τοῦ πολέμου ἀναλαμπή·
τὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,
λάμπει, κόφτει τὸ σπαθί.
40
Γιατί ἡ μάχη ἐστάθη ὀλίγη;
λίγα τὰ αἵματα γιατί;
τὸν ἐχθρὸ θωρῶ νὰ φύγῃ
καὶ στὸ κάστρο ν᾿ ἀνεβῇ.3
41
Μέτρα! εἶν᾿ ἄπειροι οἱ φευγάτοι,
ὁποὺ φεύγοντας δειλιοῦν·
τὰ λαβώματα στὴν πλάτη
δέχοντ᾿, ὥστε ν᾿ ἀνεβοῦν.
42
Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτε
τὴν ἀφεύγατη φθορά·
νά, σᾶς φθάνει· ἀποκριθῆτε
στῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά.4
43
Ἀποκρίνονται, καὶ ἡ μάχη
ἔτσι ἀρχίζει, ὅπου μακριὰ
ἀπὸ ράχη ἐκεῖ σὲ ράχη
ἀντιβούιζε φοβερά.
44
Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,
ἀκούω σμίξιμο σπαθιῶν,
ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,
ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.
45
Ἄ! τί νύκτα ἦταν ἐκείνη
ποὺ τὴν τρέμει ὁ λογισμός;
Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνη
πάρεξ θάνατου πικρός.
46
Τῆς σκηνῆς ἡ ὥρα, ὁ τόπος,
οἱ κραυγές, ἡ ταραχή,
ὁ σκληρόψυχος ὁ τρόπος
τοῦ πολέμου, καὶ οἱ καπνοί,
47
καὶ οἱ βροντές, καὶ τὸ σκοτάδι,
ὅπου ἀντίσκοφτε ἡ φωτιά,
ἐπαράσταιναν τὸν ᾅδη
ποῦ ἀκαρτέρειε τὰ σκυλιά·
48
τ᾿ ἀκαρτέρειε. ἐφαίνοντ᾿ ἴσκιοι
ἀναρίθμητοι γυμνοί,
κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,
βρέφη ἀκόμη εἰς τὸ βυζί.
49
Ὅλη μαύρη μυρμηγκιάζει,
μαύρη ἡ ἐντάφια συντροφιά,
σὰν τὸ ροῦχο ὁποὺσκεπάζει
τὰ κρεββάτια τὰ στερνά.
50
Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοι
ἐπετιοῦντο ἀπὸ τὴ γῆ,
ὅσοι εἶν᾿ ἄδικα σφαγμένοι
ἀπὸ τούρκικην ὀργή.
51
Τόσα πέφτουνε τὰ θέρι-
σμένα ἀστάχια εἰς τοὺς ἀγρούς·
σχεδὸν ὅλα ἐκειὰ τὰ μέρη
ἐσκεπάζοντο ἀπ᾿ αὐτούς.
52
Θαμποφέγγει κανέν᾿ ἄστρο,
καὶ ἀναδεύοντο μαζί,
ἀναβαίνοντας τὸ κάστρο
μὲ νεκρώσιμη σιωπή.
53
Ἔτσι χάμου εἰς τὴν πεδιάδα,
μὲς στὸ δάσος τὸ πυκνό,
ὅταν στέλνῃ μίαν ἀχνάδα
μισοφέγγαρο χλωμό,
54
ἐὰν οἱ ἄνεμοι μὲς στ᾿ ἄδεια
τὰ κλαδιὰ μουγκοφυσοῦν,
σειοῦνται, σειοῦνται τὰ μαυράδια,
ὅπου οἱ κλῶνοι ἀντικτυποῦν.
55
Μὲ τὰ μάτια τους γυρεύουν
ὅπου εἶν᾿ αἵματα πηχτά,
καὶ μὲς στ᾿ αἵματα χορεύουν
μὲ βρυχίσματα βραχνά,
56
καὶ χορεύοντας μανίζουν
εἰς τοὺς Ἕλληνας κοντά,
καὶ τὰ στήθια τους ἐγγίζουν
μὲ τὰ χέρια τὰ ψυχρά.
57
Ἐκειὸ τὸ ἔγγισμα πηγαίνει
βαθιὰ μὲς στὰ σωθικά,
ὅθεν ὅλη ἡ λύπη βγαίνει,
καὶ ἄκρα αἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.
58
Τότε αὐξαίνει τοῦ πολέμου
ὁ χορὸς τρομακτικά,
σὰν τὸ σκόρπισμα τοῦ ἀνέμου
στοῦ πελάου τὴ μοναξιά.
59
Κτυποῦν ὅλοι ἀπάνου κάτου·
κάθε κτύπημα ποὺ ἐβγῇ
εἶναι κτύπημα θανάτου,
χωρὶς νὰ δευτερωθῇ.
60
Κάθε σῶμα ἱδρώνει, ρέει
λὲς καὶ ἐκεῖθεν ἡ ψυχὴ
ἀπ᾿ τὸ μῖσος ποὺ τὴν καίει
πολεμάει νὰ πεταχθῇ.
61
Τῆς καρδίας κτυπίες βροντᾶνε
μὲς στὰ στήθια τους ἀργά,
καὶ τὰ χέρια ὁποὺ χουμᾶνε
περισσότερο εἶν᾿ γοργά.
62
Οὐρανὸς γι᾿ αὐτοὺς δὲν εἶναι,
οὐδὲ πέλαο, οὐδὲ γῆ·
γι᾿ αὐτοὺς ὅλους τὸ πᾶν εἶναι
μαζωμένο ἀντάμα ἐκεῖ.
63
Τόση ἡ μάνητα καὶ ἡ ζάλη,
ποὺ στοχάζεσαι, μὴ πὼς
ἀπὸ μία μεριὰ καὶ ἀπ᾿ ἄλλη
δὲν μείνῃ ἕνας ζωντανός.
64
Κοίτα χέρια ἀπελπισμένα
πῶς θερίζουνε ζωές!
Χάμου πέφτουνε κομμένα
χέρια, πόδια, κεφαλές,
65
καὶ παλάσκες καὶ σπαθία
μὲ ὁλοσκόρπιστα μυαλά,
καὶ μὲ ὁλόσχιστα κρανία
σωθικὰ λαχταριστά.
66
Προσοχὴ καμία δὲν κάνει
κανείς, ὄχι, εἰς τὴ σφαγὴ
πᾶνε πάντα ἐμπρός. Ὤ! φθάνει,
φθάνει ἕως πότε οἱ σκοτωμοί;
67
Ποῖος ἀφήνει ἐκεῖ τὸν τόπο,
πάρεξ ὅταν ξαπλωθῇ;
Δὲν αἰσθάνονται τὸν κόπο
καὶ λὲς κι εἶναι εἰς τὴν ἀρχή.
68
Ὀλιγόστευαν οἱ σκύλοι,
καὶ «Ἀλλά» ἐφώναζαν, «Ἀλλά»
καὶ τῶν χριστιανῶν τὰ χείλη
«φωτιά» ἐφώναζαν, «φωτιά».
69
Λεονταρόψυχα ἐκτυπιοῦντο,
πάντα ἐφώναζαν «φωτιά»,
καὶ οἱ μιαροὶ κατασκορπιοῦντο,
πάντα σκούζοντας «Ἀλλά».
70
Παντοῦ φόβος καὶ τρομάρα
καὶ φωνὲς καὶ στεναγμοί·
παντοῦ κλάψα, παντοῦ ἀντάρα,
καὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.
71
Ἦταν τόσοι! πλέον τὸ βόλι
εἰς τ᾿ αὐτιὰ δὲν τοὺς λαλεῖ.
Ὅλοι χάμου ἐκείτοντ᾿ ὅλοι
εἰς τὴν τέταρτην αὐγή.
72
Σὰν ποτάμι τὸ αἷμα ἐγίνη
καὶ κυλάει στὴ λαγκαδιά,
καὶ τὸ ἀθῷο χόρτο πίνει
αἷμα ἀντὶς γιὰ τὴ δροσιά.
73
Τῆς αὐγῆς δροσάτο ἀέρι,
δὲν φυσᾷς τώρα ἐσὺ πλιὸ
στῶν ψευδόπιστων τὸ ἀστέρι5
φύσα, φύσα εἰς τὸ Σταυρό.
74
Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
75
Τῆς Κορίνθου ἰδοὺ καὶ οἱ κάμποι
δὲν λάμπ᾿ ἥλιος μοναχὰ
εἰς τοὺς πλάτανους, δὲν λάμπει
εἰς τ᾿ ἀμπέλια, εἰς τὰ νερά·
76
εἰς τὸν ἥσυχον αἰθέρα
τώρα ἀθῴα δὲν ἀντηχεῖ
τὰ λαλήματα ἡ φλογέρα,
τὰ βελάσματα τὸ ἀρνί·
77
τρέχουν ἅρματα χιλιάδες
σὰν τὸ κῦμα εἰς τὸ γιαλὸ
ἀλλ᾿ οἱ ἀνδρεῖοι παλικαράδες
δὲν ψηφοῦν τὸν ἀριθμό.
78
Ὢ τρακόσιοι! σηκωθῆτε
καὶ ξανάλθετε σ᾿ ἐμᾶς·
τὰ παιδιά σας θέλ᾿ ἰδῆτε
πόσο μοιάζουνε μ᾿ ἐσᾶς.
79
Ὅλοι ἐκεῖνοι τὰ φοβοῦνται,
καὶ μὲ πάτημα τυφλὸ
εἰς τὴν Κόρινθο ἀποκλειοῦνται
κι ὅλοι χάνουνται ἀπ᾿ ἐδῶ.
80
Στέλνει ὁ ἄγγελος τοῦ ὀλέθρου
πεῖναν καὶ θανατικὸ
ποῦ σὲ σχῆμα ἑνὸς σκελέθρου
περπατοῦν ἀντάμα οἱ δυό·
81
καὶ πεσμένα εἰς τὰ χορτάρια
ἀπεθαίνανε παντοῦ
τὰ θλιμμένα ἀπομεινάρια
τῆς φυγῆς καὶ τοῦ χαμοῦ.
82
Καὶ ἐσὺ ἀθάνατη, ἐσὺ θεία,
ποῦ ὅ,τι θέλεις ἠμπορεῖς,
εἰς τὸν κάμπο, Ἐλευθερία,
ματωμένη περπατεῖς.
83
Στὴ σκιὰ χεροπιασμένες,6
στὴ σκιὰ βλέπω κι ἐγὼ
κρινοδάκτυλες παρθένες,
ὅπου κάνουνε χορό·
84
στὸ χορὸ γλυκογυρίζουν
ὡραία μάτια ἐρωτικά,
καὶ εἰς τὴν αὔρα κυματίζουν
μαῦρα, ὁλόχρυσα μαλλιά.
85
H ψυχή μου ἀναγαλλιάζει
πὼς ὁ κόρφος καθεμιᾶς
γλυκοβύζαστο ἑτοιμάζει
γάλα ἀνδρείας καὶ ἐλευθεριᾶς.
86
Μὲς στὰ χόρτα, τὰ λουλούδια,
τὸ ποτήρι δὲν βαστῶ·
φιλελεύθερα τραγούδια
σὰν τὸν Πίνδαρο ἐκφωνῶ.
87
Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
88
Πῆγες εἰς τὸ Μεσολόγγι
τὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,
μέρα ποὺ ἄνθισαν οἱ λόγγοι7
γιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.
89
Σοὖλθε ἐμπρὸς λαμποκοπώντας
ἡ Θρησκεία μ᾿ ἕνα σταυρὸ
καὶ τὸ δάκτυλο κινώντας
ὅπου ἀνεῖ τὸν οὐρανό,
90
«σ᾿ αὐτό», ἐφώναξε, «τὸ χῶμα
στάσου ὁλόρθη, Ἐλευθεριά»·
καὶ φιλώντας σου τὸ στόμα
μπαίνει μὲς στὴν ἐκκλησιά.8
91
Εἰς τὴν τράπεζα σιμώνει,
καὶ τὸ σύγνεφο τὸ ἀχνὸ
γύρω γύρω της πυκνώνει
ποὺ σκορπάει τὸ θυμιατό.
92
Ἀγρικάει τὴν ψαλμῳδία
ὁποὺ ἐδίδαξεν αὐτή·
βλέπει τὴ φωταγωγία
στοὺς ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.
93
Ποιοὶ εἶν᾿ αὐτοὶ ποὺ πλησιάζουν
μὲ πολλὴ ποδοβολή,
κι ἅρματ᾿, ἅρματα ταράζουν;
Ἐπετάχτηκες Ἐσύ.
94
Ἄ! τὸ φῶς, ποὺ σὲ στολίζει
σὰν ἡλίου φεγγοβολὴ
καὶ μακρόθεν σπινθηρίζει,
δὲν εἶναι, ὄχι, ἀπὸ τὴ γῆ·
95
λάμψιν ἔχει ὅλη φλογώδη
χεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός·
φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,
κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.
96
Τὸ σπαθί σου ἀντισηκώνεις,
τρία πατήματα πατᾷς,
σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις,
καὶ εἰς τὸ τέταρτο κτυπᾷς·
97
μὲ φωνὴ ποὺ καταπείθει
προχωρώντας ὁμιλεῖς·
«Σήμερ᾿, ἄπιστοι, ἐγεννήθη,
ναί, τοῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής».
98
Αὐτὸς λέγει… «Ἀφοκρασθῆτε
Ἐγὼ εἶμ᾿ Ἄλφα, Ὠμέγα ἐγώ·9
πέστε, ποῦ θ᾿ ἀποκρυφθῆτε
ἐσεῖς ὅλοι, ἂν ὀργισθῶ;
99
»Φλόγα ἀκοίμητήν σας βρέχω,
ποὺ μ᾿ αὐτὴν ἂν συγκριθῇ
κείνη ἡ κάτω ὅπου σας ἔχω
σὰν δροσιὰ θέλει βρεθῇ.
100
»Κατατρώγει, ὡσὰν τὴ σχίζα,
τόπους ἄμετρα ὑψηλούς,
χῶρες, ὅρη ἀπὸ τὴ ρίζα,
ζῷα καὶ δένδρα καὶ θνητούς,
101
»καὶ τὸ πᾶν τὸ κατακαίει,
καὶ δὲν σῴζεται πνοή,
πάρεξ τοῦ ἀνέμου ποὺ πνέει
μὲς στὴ στάχτη τὴ λεπτή».
102
Κάποιος ἤθελε ἐρωτήσει:
τοῦ θυμοῦ του εἶσαι ἀδελφή;
Ποῖος εἶν᾿ ἄξιος νὰ νικήσῃ
ἢ μ᾿ ἐσὲ νὰ μετρηθῆ;
103
H γῆ αἰσθάνεται τὴν τόση
τοῦ χεριοῦ σου ἀνδραγαθιά,
ποὺ ὅλην θέλει θανατώσῃ
τὴ μισόχριστη σπορά.
104
Τὴν αἰσθάνονται, καὶ ἀφρίζουν
τὰ νερά, καὶ τ᾿ ἀγρικῶ
δυνατὰ νὰ μουρμουρίζουν
σὰν νὰ ρυάζετο θηριό.
105
Κακορίζικοι, ποὺ πάτε
τοῦ Ἀχελῴου μὲς στὴ ροή,10
καὶ πιδέξια πολεμᾶτε
ἀπὸ τὴν καταδρομὴ
106
ν᾿ ἀποφύγετε! τὸ κῦμα
ἔγινε ὅλο φουσκωτό·
ἐκεῖ εὐρήκατε τὸ μνῆμα
πρὶν νὰ εὐρῆτε ἀφανισμό.
107
Βλασφημάει, σκούζει, μουγκρίζει
κάθε λάρυγγας ἐχθροῦ,
καὶ τὸ ρεῦμα γαργαρίζει
τὲς βλασφήμιες τοῦ θυμοῦ.
108
Σφαλερὰ τετραποδίζουν
πλῆθος ἄλογα, καὶ ὀρθὰ
τρομασμένα χλιμιτρίζουν
καὶ πατοῦν εἰς τὰ κορμιά.
109
Ποῖος στὸν σύντροφον ἁπλώνει
χέρι, ὡσὰν νὰ βοηθηθῇ·
ποῖος τὴ σάρκα του δαγκώνει,
ὅσο ὅπου νὰ νεκρωθῇ·
110
κεφαλὲς ἀπελπισμένες
μὲ τὰ μάτια πεταχτά,
κατὰ τ᾿ ἄστρα σηκωμένες
γιὰ τὴν ὕστερη φορά.
111
Σβηέται -αὐξαίνοντας ἡ πρώτη
τοῦ Ἀχελῴου νεροσυρμή-
τὸ χλιμίτρισμα, καὶ οἱ κρότοι
καὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ γογγυσμοί.
112
Ἔτσι ν᾿ ἄκουα νὰ βουίξῃ
τὸν βαθὺν Ὠκεανό,
καὶ στὸ κῦμα του νὰ πνίξῃ
κάθε σπέρμα Ἀγαρηνό·
113
Καὶ ἐκεῖ ποὖναι ἡ Ἁγία Σοφία,
μὲς στοὺς λόφους τοὺς ἑπτά,
ὅλα τ᾿ ἄψυχα κορμία,
βραχοσύντριφτα, γυμνά,
114
σωριασμένα νὰ τὰ σπρώξῃ
ἡ κατάρα τοῦ Θεοῦ,
κι ἀπ᾿ ἐκεῖ νὰ τὰ μαζώξῃ
ὁ ἀδελφός του Φεγγαριοῦ.11
115
Κάθε πέτρα μνῆμα ἂς γένη,
καὶ ἡ Θρησκεία κι ἡ Ἐλευθεριὰ
μ᾿ ἀργοπάτημα ἂς πηγαίνῃ
μεταξύ τους, καὶ ἂς μετρᾷ.
116
Ἕνα λείψανο ἀνεβαίνει
τεντωτό, πιστομητό,
κι ἄλλο ξάφνου κατεβαίνει
καὶ δὲν φαίνεται καὶ πλιό.
117
Καὶ χειρότερα ἀγριεύει
καὶ φουσκώνει ὁ ποταμός·
πάντα πάντα περισσεύει
πολυφλοίσβισμα καὶ ἀφρός.
118
Ἄ! γιατί δὲν ἔχω τώρα
τὴ φωνὴ τοῦ Μωυσῆ;
Μεγαλόφωνα, τὴν ὥρα
ὅπου ἐσβηοῦντο οἱ μισητοί,
119
τὸν Θεὸν εὐχαριστοῦσε
στοῦ πελάου τὴ λύσσα ἐμπρός,
καὶ τὰ λόγια ἠχολογοῦσε
ἀναρίθμητος λαός·
120
ἀκλουθάει τὴν ἁρμονία
ἡ ἀδελφή του Ἀαρών,
ἡ προφήτισσα Μαρία,
μ᾿ ἕνα τύμπανο τερπνόν,12
121
καὶ πηδοῦν ὅλες οἱ κόρες
μὲ τς ἀγκάλες ἀνοικτές,
τραγουδώντας, ἀνθοφόρες,
μὲ τὰ τύμπανα κι ἐκειές.
122
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
ποῦ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.
123
Εἰς αὐτήν, εἶν᾿ ξακουσμένο,
δὲν νικιέσαι ἐσὺ ποτέ·
ὅμως, ὄχι, δὲν εἶν᾿ ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
124
Τὸ στοιχεῖον αὐτὸ ξαπλώνει
κύματ᾿ ἄπειρα εἰς τὴ γῆ,
μὲ τὰ ὁποῖα τὴν περιζώνει
κι εἶναι εἰκόνα σου λαμπρή.
125
Μὲ βρυχίσματα σαλεύει,
ποὺ τρομάζει ἡ ἀκοὴ
κάθε ξύλο κινδυνεύει
καὶ λιμιώνα ἀναζητεῖ.
126
Φαίνετ᾿ ἔπειτα ἡ γαλήνη
καὶ τὸ λάμψιμο τοῦ ἡλιοῦ,
καὶ τὰ χρώματα ἀναδίνει
τοῦ γλαυκότατου οὐρανοῦ.
127
Δὲν νικιέσαι, εἶν᾿ ξακουσμένο,
στὴν ξηρὰν ἐσὺ ποτὲ
ὅμως, ὄχι, δὲν εἶν᾿ ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
128
Περνοῦν ἄπειρα τὰ ξάρτια,
καὶ σὰν λόγγος στριμωχτὰ
τὰ τρεχούμενα κατάρτια,
τὰ ὁλοφούσκωτα πανιά.
129
Σὺ τὲς δύναμές σου σπρώχνεις,
καὶ ἀγκαλὰ δὲν εἶν᾿ πολλές,
πολεμώντας ἄλλα διώχνεις,
ἄλλα παίρνεις, ἄλλα καῖς
130
μὲ ἐπιθύμια νὰ τηράζῃς
δυὸ μεγάλα σὲ θωρῶ,13
καὶ θανάσιμον τινάζεις
ἐναντίον τους κεραυνό.
131
Πιάνει, αὐξαίνει, κοκκινίζει
καὶ σηκώνει μία βροντή,
καὶ τὸ πέλαο χρωματίζει
μὲ αἱματόχροη βαφή.
132
Πνίγοντ᾿ ὅλοι οἱ πολεμάρχοι
καὶ δὲν μνέσκει ἕνα κορμί·
χάρου, σκιὰ τοῦ Πατριάρχη,
ποῦ σ᾿ ἐπέταξεν ἐκεῖ.
133
Ἐκρυφόσμιγαν οἱ φίλοι
μὲ τ᾿ς ἐχθρούς τους τὴ Λαμπρή,
καὶ τοὺς ἔτρεμαν τὰ χείλη
δίνοντάς τα εἰς τὸ φιλί.
134
Κειὲς τὲς δάφνες ποὺ ἐσκορπίστε14
τώρα πλέον δὲν τὲς πατεῖ,
καὶ τὸ χέρι ὅπου ἐφιλῆστε
πλέον, ἅ! πλέον δὲν εὐλογεῖ.
135
Ὅλοι κλαῦστε· ἀποθαμένος
ὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιᾶς·
κλαῦστε, κλαῦστε κρεμασμένος
ὡσὰν νἄτανε φονιάς.
136
Ἔχει ὁλάνοιχτο τὸ στόμα
π᾿ ὦρες πρῶτα εἶχε γευθεῖ
τ᾿ Ἅγιον Αἷμα, τ᾿ Ἅγιον Σῶμα·
λὲς πὼς θενὰ ξαναβγῇ
137
ἡ κατάρα ποὺ εἶχε ἀφήσει
λίγο πρὶν νὰ ἀδικηθῇ
εἰς ὁποῖον δὲν πολεμήσῃ
καὶ ἠμπορεῖ νὰ πολεμῇ.
138
Τὴν ἀκούω, βροντάει, δὲν παύει
εἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,
καὶ μουγκρίζοντας ἀνάβει
τὴν αἰώνιαν ἀστραπή.
139
H καρδιὰ συχνοσπαράζει…
Πλὴν τί βλέπω; Σοβαρὰ
νὰ σωπάσω μὲ προστάζει
μὲ τὸ δάκτυλο ἡ θεά.
140
Κοιτάει γύρω εἰς τὴν Εὐρώπη
τρεῖς φορὲς μ᾿ ἀνησυχιά·
προσηλώνεται κατόπι
στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀρχινᾷ:
141
«Παλληκάρια μου! οἱ πολέμοι
γιὰ σᾶς ὅλοι εἶναι χαρά,
καὶ τὸ γόνα σας δὲν τρέμει
στοὺς κινδύνους ἐμπροστά.
142
»Ἀπ᾿ ἐσᾶς ἀπομακραίνει
κάθε δύναμη ἐχθρική·
ἀλλὰ ἀνίκητη μιὰ μένει
ποὺ τὲς δάφνες σας μαδεῖ.
143
»Μία, ποὺ ὅταν ὡσὰν λύκοι
ξαναρχόστενε ζεστοί,
κουρασμένοι ἀπὸ τὴ νίκη,
ἄχ! τὸν νοῦν σας τυραννεῖ.
144
»H Διχόνια, ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
πάρ᾿ το, λέγοντας, κι ἐσύ.
145
»Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει,
ἔχει ἀλήθεια ὡραῖα θωριά·
μὴν τὸ πιᾶστε, γιατὶ ρίχνει
εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.
146
»Ἀπὸ στόμα ὅπου φθονάει,
παλικάρια, ἂς μὴν ῾πωθῇ,
πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
147
»Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους,
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
148
»Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
ὅλο τὸ αἷμα ὁποὺ χυθῇ
γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα,
ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
149
»Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε,
γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλιασθῆτε
σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
150
»Πόσον λείπει, στοχασθῆτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἑνωθῆτε,
πάντα ἐσᾶς θ᾿ ἀκολουθῇ.
151
»Ὢ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία!…
Καταστῆστε ἕνα σταυρὸ
καὶ φωνάξετε μὲ μία:
Βασιλεῖς, κοιτάξτ᾿ ἐδῶ.
152
»Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτε
εἶναι τοῦτο, καὶ γι᾿ αὐτὸ
ματωμένους μας κοιτᾶτε
στὸν ἀγῶνα τὸ σκληρό.
153
»Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουν
τὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦν
καὶ τὰ τέκνα του ἀφανίζουν
καὶ τὴν πίστη ἀναγελοῦν.
154
»Ἐξ αἰτίας του ἐσπάρθη, ἐχάθη
αἷμα ἀθῷο χριστιανικό,
ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ βάθη
τῆς νυκτός: «Νὰ ῾κδικηθῶ».
155
»Δὲν ἀκοῦτε ἐσεῖς εἰκόνες
τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;
Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνες
καὶ δὲν ἔπαυσε στιγμή.
156
»Δὲν ἀκοῦτε; εἰς κάθε μέρος
σὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾶ·
δὲν εἶν᾿ φύσημα τοῦ ἀέρος
ποῦ σφυρίζει εἰς τὰ μαλλιά.
157
»Τί θὰ κάμετε; θ᾿ ἀφῆστε
νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς
Λευθεριὰν, ἢ θὰ τὴν λῦστε
ἐξ αἰτίας Πολιτικῆς;
158
»Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε,
ἰδού, ἐμπρός σας τὸν Σταυρό·
Βασιλεῖς! ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,

καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ».
Read more »